آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

جمعى از يهود و مشرکان مدينه، معاشرت با«زنان حائض» را مطلقاً حرام مي دانستند هر چند به صورت غذا خوردن بر سر يک سفره و يا زندگى در يک اطاق باشد. در مقابل نصار همه گونه معاشرت، حتى آميزش جنسى با آنان را بلامانع مي دانستند. همين اختلاف عقیده ها سبب شد مسلمانان حکم مسئله را از پيغمبر اکرم(ص) سؤال کنند، که در پاسخ آنان اين آيات نازل شد.

در آیات (222 ـ 223) سوره «بقره» می خوانیم: «وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحیضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحیضِ وَ لاتَقْرَبُوهُنَّ حَتّى یَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ * نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُوا لاَِنْفُسِکُمْ وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ»؛ (و از تو درباره حیض سؤال مى کنند، بگو: چیز زیانبار و آلوده اى است؟ از این رو در حالت قاعدگى، از زنان کناره گیرى کنید! و با آنها نزدیکى ننمایید، تا پاک شوند. وهنگامى که پاک شدند! از طریقى که خدا به شما فرمان داده با آنها آمیزش کنید! خداوند توبه کنندگان را دوست دارد و پاکان را [نیز] دوست دارد. * زنان شما محل بذرافشانى شما هستند، پس هر زمان که بخواهید مى توانید با آنها آمیزش کنید. و [سعى نمائید با پرورش فرزندان صالح] اثر نیکى براى خود، از پیش بفرستید! و از [مخالفت فرمان] خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان بشارت ده).
شأن نزول:
زنان در هر ماه، به مدت حداقل سه روز و حداکثر ده روز، قاعده مى شوند و آن عبارت از خونى است که با اوصاف خاصى که در کتب فقه آمده از رحم آنها خارج مى گردد، زن را در چنین حالی «حائض» و آن خون را خون «حیض» مى گویند؛ آئین کنونى یهود و نصارا احکام ضد یکدیگر در مورد آمیزش مردان با چنین زنانى دارند که براى هر کس حالت استفهام ایجاد مى نماید.
جمعى از یهود مى گویند: معاشرت مردان با این گونه زنان مطلقاً حرام است هر چند به صورت غذا خوردن سر یک سفره و یا زندگى در یک اطاق باشد، مثلاً مى گویند: جایى که زن حائض بنشیند مرد نباید بنشیند، اگر نشست باید لباس خود را بشوید و الاّ نجس است، و نیز اگر در رختخواب او بخوابد لباس و بدن را باید شستشو دهد.
به طور خلاصه زن را در این مدت، یک موجود ناپاک و لازم الاجتناب مى دانند.
در مقابل این گروه، نصارا هستند که مى گویند: هیچ گونه فرقى میان حالت حیض زنان و غیر حیض نیست، همه گونه معاشرت، حتى آمیزش جنسى، با آنان بى مانع است!
مشرکان عرب به خصوص آنها که در «مدینه» زندگى مى کردند، کم و بیش به خلق و خوى یهود، انس گرفته بودند و با زنان حائض مانند یهود رفتار مى کردند و در زمان عادت ماهیانه از آنها جدا مى شدند، همین اختلاف در آئین و افراط و تفریط هاى غیر قابل گذشت سبب شد که بعضى از مسلمانان از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در این باره سؤال کنند، در پاسخ آنان این آیه نازل شد.(1)، (2)