آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«ابو الدّحداح انصارى» به پيامبر(ص)عرض کرد: من دو باغ دارم اگر يکى از آنها را به عنوان صدقه بدهم دو برابر آن را در بهشت خواهم داشت؟ فرمود:آرى، او باغ بهتررا صدقه داد، آيه فوق نازل و صدقه او را دو هزار هزار برابر کرد، پيامبر(ص)فرمود: «چه بسیار نخله هائى در بهشت که شاخه هایش براى ابو الدّحداح آویزان شده است».
 

در آیه 245 سوره «بقره» می خوانیم: «مَنْ ذَا الَّذی یُقْرِضُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً کَثیرَةً وَ اللّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْصُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»؛ (کیست که به خدا «قرض الحسنه اى» دهد، [و از اموالى که خدا به او بخشیده، انفاق کند،] تا آن را براى او، چندین برابر کند؟ و خداوند است که [روزى بندگان را] محدود یا گسترده مى سازد [و انفاق، هرگز باعث کمبود روزى آنها نمى شود]؛ و به سوى او باز مى گردید).
شأن نزول:
در شأن نزول این آیه، چنین نقل کرده اند: روزى پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: هر کس صدقه اى بدهد دو برابر آن در بهشت خواهد داشت، «ابو الدّحداح انصارى» عرض کرد: اى رسول خدا! من دو باغ دارم اگر یکى از آنها را به عنوان صدقه بدهم دو برابر آن را در بهشت خواهم داشت؟ فرمود: آرى.
عرض کرد: أُمُّ الدّحداح نیز با من خواهد بود؟
فرمود: آرى.
عرض کرد: فرزندان نیز با من هستند؟
فرمود: آرى.
سپس او باغى را که بهتر بود، به عنوان صدقه به پیامبر(صلى الله علیه وآله) داد، آیه فوق نازل شد، و صدقه او را دو هزار هزار برابر براى او کرد و این است معنى: «اَضْعافاً کَثِیرَةً».
«ابو الدّحداح» بازگشت و همسرش «أمُّ الدّحداح» و فرزندان را در آن باغى دید که صدقه قرار داده بود، به در باغ ایستاد و نخواست وارد آن شود، همسرش را صدا زده، گفت:
من این باغ را صدقه قرار داده ام و دو برابرش را در بهشت خریدارى کرده ام و تو و فرزندان نیز با من خواهید بود.
همسرش گفت: مبارک است آنچه را فروخته و آنچه را خریده اى!
پس از آن همگى از باغ خارج شدند و آن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله) تسلیم کرد، پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «چه بسیار نخله هائى در بهشت که شاخه هایش براى ابو الدّحداح آویزان شده است».(1)، (2)