آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در ارتباط با نظم کرات آسمانی می فرماید: «پر برکت و با عظمت است آن خدائى که در آسمان برج هایى قرار داد». بروج در اصل به معنای ظهور است، و برج های آسمانی اشاره به صورت هاى مخصوص فلکى است که خورشید و ماه در هر فصل و هر موقعى از سال در برابر یکى از آنان قرار مى گیرد، و بروج در قرآن به منزلگاه های آسمانی خورشید و ماه اشاره دارد و می خواهد نظم دقیق مسیر خورشید و ماه را بیان کند و این خود، شاهد گویائی بر وجود پروردگار مدبر است.

جواب این سؤال در آیه 61 سوره «فرقان» بیان شده است، خداوند مى فرماید: (پر برکت و با عظمت است آن خدائى که در آسمان برج هایى قرار داد)؛ «تبارک الذّى جَعَلَ فى السّماء بُرُوجاً».
«بروج» جمع «برج» در اصل به معنى «ظهور» است و از آن قسمت از دیوار اطراف شهر، یا محل اجتماع لشگر را که بلندتر و آشکارتر است «برج» مى نامند و نیز به همین دلیل، هنگامى که زن زینت خود را آشکار مى سازد، «تَبَرَّجَت المرئة» مى گویند. این کلمه، به قصه هاى بلند نیز اطلاق مى شود.
به هر حال، برج هاى آسمانى اشاره به صورت هاى مخصوص فلکى است که خورشید و ماه در هر فصل و هر موقعى از سال در برابر یکى از آنان قرار مى گیرد مثلا مى گویند، خورشید در برج «حَمَل» قرار گرفته، یعنى محاذى «صورت فلکى حمل» مى باشد. به این ترتیب آیه اشاره به منزلگاه هاى آسمانى خورشید و ماه کرده و به دنبال آن اضافه مى کند: (و در این برج ها چراغ روشن و ماه نور بخش قرار دارد)؛ «وَ جَعَل فیها سراجاً و قَمَراً منیراً».
در حقیقت این آیه بیانگر نظم دقیق مسیر خورشید و ماه در آسمان و نظام فوق العاده دقیقى است که میلیون ها سال بى کم و کاست به آن ها حکم فرما است به گونه اى که منجمان آگاه مى توانند از صدها سال قبل وضع حرکت خورشید و ماه را در روز و ساعت معین نسبت به صدها سال بعد پیش بینى کنند.
این نظامى که حاکم بر این کرات عظیم آسمانى است، شاهد گویائى بر وجود پروردگارى است که مدبّر و اداره کننده عالم بزرگ هستى مى باشد. (1)