آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

تنها راه براى پى بردن به نظم در جهان طبیعت، مطالعه و تفکّر در موجودات عالم است و در این مسیر نمی توان تنها به حواس ظاهری اکتفا کرد. نتایج مطالعه میلیون ها دانشمند، اسرار پاره ای از موجودات عالم را برای بشریت آشکار ساخته، و ما باید با نگاه توحیدی، فرآورده هاى علمى آنان را مورد مطالعه و بررسى قرار دهیم.

براى پى بردن به چگونگى نظم جهان طبیعت، تنها راهى که به نظر مى رسد، همان مطالعه و تفکّر در موجودات مختلف عالم است. البتّه ناگفته پیداست که براى این منظور، نمى توان با نظر سطحى و بدون تفکّر، به موجودات عالم نگریست؛ بلکه باید براى درک و فهم هر گوشه اى از جهان خلقت، تجربه ها، ابزارهاى علمى، فکرها و عمرها مصرف شود. بنابراین ما تنها با حواسّ ظاهر، نمى توانیم به مطالعه ظواهر این عالم، اکتفا کرده و با ادراکات و حواسّ محدود خود، نظم عالم را دریابیم و به اسرار خلقت، آگاه گردیم.
خوشبختانه پیش از ما دانشمندانى عمر خود را در این راه صرف کرده اند. میلیون ها دانشمند در طىّ صدها سال، هر کدام در گوشه اى از جهان، مشغول مطالعه و دقّت بوده اند و فرآورده هاى فکرى و نتیجه هاى علمى خود را تحویل جامعه بشریّت داده اند و در نتیجه اسرار پاره اى از موجودات عالم براى بشر معلوم گردیده است.
البتّه مسلّم است که مقصود همه آنها از این همه رنج و مشقّت، رسیدن به هدف ما نبوده و همه آنها از نقطه نظر توحید و خداپرستى به موجودات عالم نگاه نمى کردند، بلکه اگر خوشبین باشیم باید بگوییم که مقصود آنها از این همه تفکّر و کوشش، تنها پیشرفت علم بوده و بس! ولى در هر حال ما از زیر ذرّه بین خداپرستى، فرآورده هاى علمى آنها را مورد مطالعه و بررسى قرار مى دهیم. به راستى نهایت بى انصافى است که اگر از این میراث هاى علمى، نتایج توحیدى نگیریم و از دانشمندان تقدیر و سپاسگزارى ننماییم.(1)