آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

یکی از نام های قیامت «یوم التناد» یعنی روز صدا زدن است. قرآن در این رابطه مى فرماید: «اى قوم! من بر شما از روزى مى ترسم که مردم یکدیگر را صدا مى زنند». این نام گذاری یا به خاطر صدا زدن دوزخیان نسبت به بهشتیان و یا به خاطر این که، مردم یکدیگر را صدا مى زنند و از هم کمک مى خواهند و یا این که، فرشتگان آنها را براى حساب صدا مى زنند و آنها نیز از فرشتگان استمداد مى کنند و یا به خاطر ندای منادیان محشر و یا به خاطر فریاد شوق مؤمن، هنگام مشاهده نامه اعمالش است.

پاسخ این سؤال در آیه 32 سوره «غافر» آمده، مى فرماید: (اى قوم! من بر شما از روزى مى ترسم که مردم یکدیگر را صدا مى زنند)؛ از هم یارى مى طلبند و صدایشان به جائى نمى رسد! «وَ یا قَوْمِ إِنِّى أَخافُ عَلَیْکُمْ یَوْمَ التَّنادِ».
«التَّناد» از ماده ندا به معنى «صدا زدن» است.
مشهور و معروف در میان مفسران، این است که «یوم التّناد» از اسامى قیامت است، و هر یک براى نام گذارى قیامت به این نام توجیهى ذکر کرده، که با هم شباهت زیادى دارند.
مى گویند: یا به خاطر صدا زدن دوزخیان نسبت به بهشتیان است، چنان که قرآن مى گوید: «وَ نَادى أصحابُ النّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُوا عَلَیْنَا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمّا رَزَقَکُمُ اللهُ»؛ (دوزخیان، بهشتیان را صدا مى زنند که، مقدارى از آب و روزی هائى که خدا به شما داده است به ما ببخشید). آنها در پاسخ مى گویند: «إنَّ اللهَ حَرَّمَهُما عَلَى الکافِرِینَ»؛ (خداوند اینها را بر کافران تحریم کرده است). (1)
و یا به خاطر این که، مردم یکدیگر را صدا مى زنند و به هم پناه مى برند و از هم کمک مى خواهند.
و یا این که، فرشتگان آنها را براى حساب صدا مى زنند و آنها نیز از فرشتگان استمداد مى کنند.
و یا این که، منادیان محشر، ندا مى دهند: «ألا لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظّالمینَ»؛ (لعنت خدا بر ظالمان است). (2)
یا این که، مؤمن هنگامى که نامه اعمال خود را مى بیند، از روى شوق فریاد مى زند: «هاؤُمُ اْقرَؤُا کِتابِیَة»؛ (این نامه اعمال من است، بیائید اى مردم و آن را بخوانید!). (3)، (4)