چشم‌انداز فرهنگ حاكم بر «نظام اسلامی» در قرآن

قرآن، فرهنگ حاكم بر «نظام اسلامی» را چگونه توصيف كرده است؟

قرآن، فرهنگ حاكم بر نظام اسلامي را اين گونه توصيف می كند: حاكم اسلامى در كنار قاطعيّت، مأمور به عفو، گذشت و استغفار در درگاه الهى است و تكيه گاه اصلى را خدا مى داند. عشق به خدا در اين گونه افراد برترين ارزش است و فرمان مى ‌دهد که او دست ردّ به سينه ثروتمندان غافل و بى خبر بزند. هميشه مراقب است كه مبادا در داورى ها، گرفتار حبّ و بغض و هوى و هوس شود و حقّ بى گناهى را ضايع كند. رابطه پدر و فرزندی مانع اجراى عدالت نمی شود و از منافع خويش در برابر اجراى حق می گذرند.

عوامل لغزش و گناه

چه عواملی موجب لغزش و گناه در انسان چيست؟

عوامل لغزش و گناه عبارت است از: 1- جهل؛ 2- رذائل اخلاقى؛ مثل هواپرستى، تكبر، لجاجت و حسادت که مانع تعقّل صحيح است. 3- عدم تأمل و تفکر در تصميم گيرى؛ 4- تصميم گیری در حال غضب؛ 5- استبداد رأى و عدم مشورت در امور و ...

«تجربه» و «مشورت» دو عامل موثر در تصمیم گیری مدیران

يک مدير و فرمانده، براي اتخاذ تصميم صحیح و بجا، لازم است از چه اموري کمک بگيرد؟

یک مدير، بايد از «آگاهيها» و «تجربه هاى گذشته» استفاده کند و آنها را بدقّت مورد بررسى قرار دهد و هرگز مواردى را كه به ناكامى منجر شده، فراموش نكند؛ هيچ گاه اصرار به آزمودن آزموده ها و پيمودن راهى را كه نتيجه آن قبلا منفى بوده، نداشته باشد؛ كه در حديث معروف آمده: «مومن دو بار از يك سوراخ گَزيده نمى شود». علاوه بر اینکار باید از مشاوران آگاه و دلسوز استفاده کند. مشورت به فرموده رسول اکرم(ص) رحمت الهی و مایه هدایت است و امیرالمومنین(ع) آن را بهترین مشاور دانسته اند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الرّضا عليه السّلام :

مَنْ کانَ يَوْمُ عاشورا يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ جَعَلَ اللّهُ عَزّوَجَلّ يَوْمَ القيامَةِ يَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ

هر کس که عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى دهد.

بحارالانوار، ج 44، ص 284