در قرآن مجيد، آياتي هست كه دلالت مي كند كه امام زمان(عج) وجود دارد. در يكي از اين آيات كه به «آيه انذار» معروف است، خداوند متعال خطاب به پيامبرش مى فرمايد: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ». از این آیه استفاده مى شود كه براى هر قومى در هر عصر و زمان هدايت كننده اى است و زمين هيچ گاه از هادى به حق خالى نمى گردد خواه نبى باشد يا غير نبى. و در روایات بیان شده که منذر پیامبر است و هادی امام معصوم می باشد بنابراین در زمان ما نیز هادی وجود دارد که به عقیده شیعه کسی غیر از امام مهدی(عج) نیست.

با ملاحظه روايات شيعه و سنى پى مى بريم كه همگى بر اين مسئله اتفاق نظر دارند كه لقب «منجى جهانى»، لقب حضرت «مهدى» است. در كتاب حاكم نيشابورى از قول رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: «مهدى از ما اهل بيت است».

حديث «نجوم» را که جمع كثيرى از اصحاب پيامبر(ص) مانند على(ع)، جابربن عبدالله، انس بن مالك و ابن عباس از آن حضرت نقل كرده اند، حاكم نيشابورى، ابن حجر، علامه على متقى، بدخشى، شيخ محمد صبان مالكى موينى، خوارزمى، نبهانى و دیگران در كتابهايشان آورده‌اند.

اولاً: آنها ادعا نکرده اند که تمام احادیث صحیح را جمع آوری کرده اند؛ بلکه به صراحت گفته اند: احادیث صحیحی وجود دارد که در کتابشان نیاورده اند.

ثانیاً: اين دو به برخى از احاديث مربوط به خروج حضرت مهدى(عج) اشاره كرده اند، از قبيل: احاديث مربوط به خروج دجال، نزول عيسى، بخشش مال و خسف بيداء.