آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در قرآن مجيد، آياتي هست كه دلالت مي كند كه امام زمان(عج) وجود دارد. در يكي از اين آيات كه به «آيه انذار» معروف است، خداوند متعال خطاب به پيامبرش مى فرمايد: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ». از این آیه استفاده مى شود كه براى هر قومى در هر عصر و زمان هدايت كننده اى است و زمين هيچ گاه از هادى به حق خالى نمى گردد خواه نبى باشد يا غير نبى. و در روایات بیان شده که منذر پیامبر است و هادی امام معصوم می باشد بنابراین در زمان ما نیز هادی وجود دارد که به عقیده شیعه کسی غیر از امام مهدی(عج) نیست.

در قرآن مجيد، آياتي هست كه دلالت مي كند كه امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) وجود دارد. در يكي از اين آيات كه به «آيه انذار» معروف است، خداوند متعال خطاب به پيامبرش مى فرمايد: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ»(1)؛ (همانا تو بيم دهنده اى و براى هر قومى هدايت گرى است).
از آيه فوق به طور وضوح استفاده مى شود كه براى هر قومى در هر عصر و زمان هدايت كننده اى است به حق و حقيقت و اين مقتضاى ربوبيت خداوند است و نيز استفاده مى شود كه زمين هيچ گاه از هادى به حق خالى نمى گردد خواه نبى باشد يا غير نبى؛ زيرا اطلاق آيه، حصر مصداق هادى در انبيا را نفى مى كند همان گونه كه زمخشرى در ذيل آيه شريفه فوق به آن اشاره كرده است، در غير اين صورت لازم مى آيد در عصرهايى كه از نبى خالى است حجت و هادى بشر وجود نداشته باشد.
1. طبرى در تفسير خود در ذيل آيه فوق از ابن عباس به سند صحيح نقل كرده: «لَمَّا نَزَلَتْ: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ» وَضَعَ(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ) يَدَهُ عَلَى صَدْرِهِ، فَقَالَ: أَنَا الْمُنْذِرُ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى مَنْكِبِ عَلِيٍّ فَقَالَ: أَنْتَ الْهَادِي يَا عَلِيُّ بِكَ يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ بَعْدِي»(2)؛ (هنگامى كه آيه «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ» نازل شد، پيامبر(صلى الله عليه و آله) دست خود را بر سينه گذاشت و فرمود: من منذرم و براى هر قومى هادى است، آن گاه اشاره به شانه علي(عليه السلام) نمود و فرمود: تنها به واسطه تو است كه هدايت شوندگان بعد از من هدايت مى گردند).
2. حاكم نيشابورى به سند صحيح از امام علي(عليه السلام) در ذيل آيه فوق نقل كرده كه فرمود: «رَسُولُ اللَّهِ الْمُنْذِرُ وَ أَنَا الْهَادِي‏»(3)؛ (رسول خدا منذر و من هادى ام).
3. كلينى به سند صحيح از امام باقر(عليه السلام) در تفسير آيه فوق نقل كرده كه فرمود: «رَسُولُ اللَّهِ(صلی الله عليه وآله) الْمُنْذِرُ وَ لِكُلِّ زَمَانٍ مِنَّا هَادٍ يَهْدِيهِمْ إِلَى مَا جَاءَ بِهِ - نَبِيُّ اللَّهِ ...»(4)؛ (رسول خدا(صلى الله عليه و آله) منذر است و براى هر زمانى امام و هادى اى است كه مردم را به آنچه پيامبر خدا(صلى الله عليه و آله) آورده دعوت مى كند ...).
4. و نيز از امام باقر(عليه السلام) نقل كرده كه در ذيل آيه فوق فرمود: «رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله عليه و آله) الْمُنْذِرُ وَ عَلِيٌّ الْهَادِي، أَمَا وَ اللَّهِ مَا ذَهَبَتْ مِنَّا وَ مَا زَالَتْ فِينَا إِلَى السَّاعَةِ»(5)؛ (رسول خدا(صلى الله عليه و آله) منذر و على هادى است، آگاه باش به خدا سوگند كه آيه از ما بيرون نخواهد رفت و دائماً در بين ما است تا روز قيامت).(6)