در كتاب «سنن بيهقي» به جاى عبارت «و عترتى اهل بيتى» تعبير «و سنتى» آمده است. ولى اين حديث در برابر آن همه احاديثی كه تصريح به اهل بيت و عترت مى كند نمى تواند قابل استناد باشد. به نظر مى رسد كه زمامداران وقت براى در امان ماندن از ايرادهاى مردم چنين تغييرى در حديث ایجاد کرده اند. از اين گذشته مانعى ندارد كه ایشان چندين بار فرموده باشد «و عترتى» و در يك مورد هم بفرماید «و سنتی».

روايتى که به جاى «اهل بيتى»، لفظ «سنتى»، در آن آمده است، حديثى مجعول است که یا به صورت مرسل نقل شده و یا در اسناد آن روایانی ضعیف، غیرقابل اعتماد و متهم به کذب وجود دارند. حدیث «و سنّتى» ساخته و پرداخته راویان دروغ پرداز و وابستگان به دربار اموى است که آن را در مقابل حدیث صحیح «وعترتى» جعل کرده اند.

تعارضی بین حدیث «کِتابَ اللّهِ وَ عِتْرَتى» و حدیث «کِتابَ اللّهِ وَ سُنَّتى» نیست، زیرا حدیث «کِتابَ اللّهِ وَ سُنَّتى» از چند جهت قابل بررسى مى باشد: 1- ضعف سند. 2- این حدیث واحد است و نمی تواند بر حدیث متواتر (کِتابَ اللّهِ وَ عِتْرَتى) مقدم شود. 3- امکان جمع بین دو روایت وجود دارد. 4- سنت عِدل قرآن نیست.

حدیث «کتاب الله و سنتی» هیچ سند معتبرى ندارد؛ زیرا هشت نفر از علماى اهل سنت آنرا نقل کرده اند که سند همه آنها ضعیف است. حاکم و بیهقی حدیث را با دو سند نقل کرده اند که در یکی، ابن ابى اویس قرار دارد و در دیگری، صالح بن موسى واقع است که بسیارى از رجالیین اهل سنت، آنها را تضعیف نموده اند. ابن عبدالبرّ نیز آنرا با دو سند نقل کرده، در یکی صالح بن موسى و در دیگری کثیر بن عبدالله هست که آنها را تضعیف نموده اند. قاضى عیاض آنرا به سند خود نقل کرده، اما شعیب بن ابراهیم و سیف بن عمر تضعیف شده اند.

حدیثی که عبارت «اهل بیتی...» در آن آمده حدیثی صحیح است که در صحیح مسلم از زید بن ارقم نقل شده و دارمی و ترمذی نیز آن را نقل کرده اند. سند این روایت در کمال اتقان است؛ زيرا ناقلان آن مؤلّفان صحاح و سنن مى باشند که از اعتبار خاصى برخوردارند. اما روايتى که به جاى «اهل بيتى» لفظ «سنتى» در آن آمده، حديثى مجعول است که، یا به صورت مرسل نقل شده و یا در اسناد آن روایانی ضعیف وغیرقابل اعتماد و متهم به کذب وجود دارند.