عزاداری عاملی برای تخدیر اجتماعی و مانع عمل گرایی انقلابی!

گریه عامل فروکش کردن خشم انقلابی نسبت به دشمنان حق است و عقده‌های متراکم جبهه حق را تخلیه می‌کند؛ آیا جامعه ای که با عزاداری همه احساسات خود را تخلیه می کند، می تواند اهل اقدام و عمل باشد؟!

اولا: استمرار حیات شیعه حول عزاداری امام حسین(ع) در دوران سخت و پرتقیه خلفای اموی و عباسی خلاف این فرض را ثابت می کند.
ثانیا: هر اقدام انقلابی متوقف بر تزکیه و آموزش آحاد جامعه و گرد آمدن حول موضوع و «هدفی واحد» است که این مهم نیز در مجالس عزاداری امام حسین انجام می گیرد.
ثالثا: خاستگاه همه انقلابها، توفیقات و اقدامات اصلاح گرانه شیعه در نیم قرن اخیر، «مجالس عزادرای» امام حسین(ع) بوده اند.

معرفي ابو اسماعیل علوى

ابواسماعیل علوى که بود؟

ابو اسماعیل محمّد بن على بن عبدالله بن عبّاس بن حسن بن عبیدالله بن عبّاس بن امام امیرالمؤمنین على بن ابى طالب(ع)، از مفاخر عترت طاهره بود. کسى که بزرگى ظاهر و سیادت معلوم و مشهور را دارا بود و در وزانت عقل و استوارى رأى و سخن، مانند جدّش در جایگاه بلندى بود، کرامتش احمدى، خصلتش علوى و شهامتش عبّاسى بود. وى شاعرى بود که به پدرانش زیاد افتخار مى کرد و در زمان متوکّل و مدّتی پس از او زندگى کرد.

جايگاه امام عسکري(ع) در ميان درباريان عباسي

امام عسکري(علیه السلام) چه جايگاهي در ميان درباريان عباسي داشت؟

با تمام دشمني ها و كينه توزي هايى كه درباريان عباسى نسبت به امام عسكرى(ع) داشتند، عظمت معنوى و فروغ كمالات او گاه آنان را چنان تحت تأثير قرار مى‏ داد كه ناگزير در برابر آن حضرت سر تعظيم فرود مى‏ آوردند و زبان به مدح و ستايش آن بزرگوار مى‏ گشودند.

عزاداری موجب حفظ مکتب اهل بیت(ع)

گریه و عزاداری برای امام حسین(ع) تا چه حدّی در حفظ مکتب اهل بیت(ع) موثّر بوده است؟

مجالس عزای امام حسین(ع)، راه و رسم آن حضرت را به شیعیان آموزش می دهد و ضامن تداوم و بقاء اسلام و بیداری مردم است. این مجالس سبب انسجام شیعیان در حکومت اموی و عباسی گردید و موجب قدرت گرفتن و نجات آنان شد. به باور دوست و دشمن، مجالس مخفیانه و گریه بر آن حضرت سبب استحکام دل ها و وحدت بین مسلمین گردیده است. 

شهادت یحیی بن عبدالله نواده امام حسن(ع) توسط هارون الرشید

یحیی بن عبدالله کیست و چگونه شهید شد؟

«يحيى بن عبدالله» نواده امام حسن، يكى از بزرگان هاشمى و از ياران خاص امام صادق(ع) بود. او در جريان قيام «حسين شهيد فخّ» بر ضد حكومت ستمگر عباسى شركت داشت و پس از شكست و شهادت حسين، با گروهى به «ديلم» رفت و مردم آن منطقه به او پيوستند. هارون «فضل بن يحيى» را با سپاهى به ديلم فرستاد. فضل به او پيشنهاد امان كرد. يحيى كه بر اثر توطئه‏ هاى هارون و فضل نيروهاى خود را در حال تفرّق مى‏ ديد، ناگزير راضى به قبول امان شد. اما هارون علیه او توطئه کرد و با تشکیل شورایی فرمایشی فتوای قتل او را گرفت.

شهرت شیعه، به رعایت تقیه!

چرا شیعیان بیشتر از دیگران در عمل به تقیه مشهور شده اند؟

در دوران اموى ها و عباسى ها کافى بود به کسى گفته شود این شیعى و پیرو اهل بیت(ع) است، که فوراً محکوم به مرگ شود و به بدترین وجهى به دست دشمنان اهل بیت(ع) به قتل رسد. بنابراین، چاره اى جز عمل به تقیه نداشتند و به همین دلیل مشهور به تقیه شدند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الامام الصادق (عليه السلام)

من سره ان يکون على موائد النور يوم القيامة فليکن من زوار الحسين بن على (عليهما السلام)

هر کس دوست دارد روز قيامت، بر سر سفره‏هاى نور بنشيند بايد از زائران امام حسين (عليه السلام) باشد.

وسائل الشيعه، ج 10، ص 330،