در تاریخ خطیب به نقل از مغیره آمده: عدىّ بن حاتم و جریر بن عبدالله بجلى و حنظله کاتب از کوفه خارج شدند و گفتند: در شهرى که به عثمان دشنام داده مى شود نمى مانیم. در حالى که این تحریفى آشکار است؛ زیرا صحیح این است که آنان گفتند: «در شهرى که به على دشنام داده مى شود...»، و دست تحریف، على را تبدیل به عثمان نمود. شاهد اینکه ابن اثیر در «اُسد الغابة» گفته است: عدى بن حاتم از عثمان منحرف و مخالف او بود.

معاویه هفت سال همه همّت خود را برای پذیرش جانشینی یزید صرف کرد. ابتدا اشخاصی مانند امام حسن(ع) و سعد ابی وقاص را از میان برداشت. معاویه بزرگان قبایل را با تهدید یا تطمیع به بیعت وادار مى کرد. بعد از چندسال، همه شهرها به جز مکه و مدینه به بیعت یزید درآمده بودند. مخالفت های امام حسین(ع) و فرزند خلیفه اول سبب شد که معاویه خودش به حجاز سفر کند تا برای یزید بیعت بگیرد. امام حسین(ع) چند بار با خطابه های خود، معاویه را رسوا ساخت. نهایتا اهل مدینه نیز به زور - به جز 4 تن - مجبور به بیعت شدند.

مغیره یکی از مشهورترین حیله گران و آلودگان در میان عرب بود. در سال ششم هجرت،  به خاطر حفظ جان خود اسلام آورد. او در تحکیم حکومت خلفا کوشید و در حادثه حمله به خانه حضرت زهرا(س) حضور شومی داشت. در زمان خلیفه دوم، والى بصره شد، ولى پس از مدّتى به جرم زنا عزل شد. خلیفه، اجراى حدّ الهى یا حدّاقل تعزیر را نسبت به وى مصلحت ندانست و او را به حکومت کوفه منصوب کرد. در زمان معاویه والی کوفه شد و اولین کسی بود که خلیفه شدن یزید را پیشنهاد داد. او جنایات بسیاری در حق شیعیان حضرت علی(ع) مرتکب شد.