نه تنها از خود امامان اهل بیت(ع)، بلکه احادیثی ازحضرت رسول(ص) نیز در این باره نقل شده است؛ احادیث متعددی از ائمه معصومین(ع)، همچون امام علی(ع)، امام باقر(ع)، امام کاظم(ع)، امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نقل شده که موضوع عصمت ائمه اهل بیت(ع) در آنها مورد تایید قرار گرفته است.
این احادیث دو گونه اند: در برخی از احادیث ویژگی هایی برای ائمه بیان شده که لازمه آن عصمت است. مثل حدیث ثقلین که اهل بیت، همانند قرآن مانع از گمراهی و جداناشدنی از کتاب خدا معرفی شده و یا حدیث نبوی همراهی همیشگی امام علی(ع) با حق و حقیقت که در هر حال لازمه معصوم بودن آنهاست.
گروه دیگری از احادیث نیز وجود دارند که صریحا بر عصمت ائمه و پاکی شان از گناه دلالت دارند. برای مثال حضرت رسول(ص) خود، امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را صریحا مطهر و معصوم معرفی می کند. در حدیثی دیگر حضرت امیر(ع) با هم عرض قرار دادن خودشان و دیگر معصومین با قرآن، از معصوم مخلوق شدن شان سخن به میان آورده است. همچنین امام صادق(ع) می فرماید: «ما ترجمان فرمان خداييم ما جماعتى معصوم هستيم».

گروهی از خوارج، با عبدالله بن خَبّاب و همسرش مواجه شدند، به او گفتند تو در امان هستی، درباره على پيش و پس از داورى چه عقیده ای داری؟ عبدالله گفت: همانا او خداشناس تر و پرهيزگارتر از شما در دینش است. خوارج گفتند: به خدا سوگند، تو را به گونه اى مى كشيم كه هيچ كس را نكشته ايم و او را سر بريدند. آنگاه شکم همسرش را در پايان دوران باردارى، دريدند و بعد اُمّ سنان صيداوى و سه زن دیگر را از قبيله طَى با فجیح ترین حالت كشتند.

اهل ایمان و اسلام بودن به صرف ادّعا نیست، و لذا چون جوامع اسلامی از تعالیم اسلام دورند، نمی شود عقب ماندگی آن ها را به اسلام نسبت داد.

ذهبى گفته: سليمان بن مهران يکى از ائمه ثقات و افراد مطمئن بود، همان طور که ابن خلکان گفته: او مردى موثق، فاضل و عالم بود و همه در اين سخن متفقند که او صادق، عادل و پرهيزگار بود. نويسندگان صحاح سته و ديگران به احاديثش استدلال کرده اند. مى توان احاديثى را که او از زيد بن وهب، سعيد بن جبير، مسلم بطين و... نقل نموده، در صحيح بخارى و صحيح مسلم ملاحظه کرد. وي سال 61 متولد و سال 148 چشم فرو بست.

او پیشواى بزرگ، مجتهد مطلق، محدّث اصولى و متکّلم نامى و در سرودن شعر بسیار توانا بود. او نویسنده کتابهاى پرشمار و در همه دانشها بر دیگران پیشى گرفت و یگانه دانشمندان سرزمین یمن گشت. وى اجتهاد را آشکار ساخت و به ادلّه عمل کرد و از تقلید اجتناب ورزید و آراى فقهى بى دلیل را ناروا شمرد. در مجموع، او در شمار دانشمندانى است که آموزه هاى دین را نو و زنده کردند.