آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

گروهی از خوارج، با عبدالله بن خَبّاب و همسرش مواجه شدند، به او گفتند تو در امان هستی، درباره على پيش و پس از داورى چه عقیده ای داری؟ عبدالله گفت: همانا او خداشناس تر و پرهيزگارتر از شما در دینش است. خوارج گفتند: به خدا سوگند، تو را به گونه اى مى كشيم كه هيچ كس را نكشته ايم و او را سر بريدند. آنگاه شکم همسرش را در پايان دوران باردارى، دريدند و بعد اُمّ سنان صيداوى و سه زن دیگر را از قبيله طَى با فجیح ترین حالت كشتند.

در منابع اهل سنت آمده است خوارج قبل از بر پایی جنگ نهروان جنایاتی بس شرآور انجام دادند که در اینجا به نمونۀ از آن اشاره می کنیم:

در کتاب تاريخ الطبرى ـ به نقل از حميد بن هلال ـ آمده است:

خوارجى كه از بصره حركت كرده بودند، آمدند تا به هم فکرانشان در كناره نهر بپیوندند.

در مسیر راه به مردى برخوردند كه زنش را بر مرکبی سوار كرده و مى بُرد. خوارج به كنارش رفتند و او را فرا خواندند و به تهديد، هراسانش ساختند و به وى گفتند: تو كيستى؟

گفت: من عبد الله بن خَبّاب هستم (1)، كه پدرم از صحابى پيامبر خدا(صلی الله علیه و آله)، بود.

سپس به او گفتند: آيا تو را به هراس افكنديم؟

عبد الله گفت: آرى.

خوارج گفتند: تو را بيمى نيست! پس ما را از پدرت حديثى روايت كن كه وى از پيامبر (ص)، شنيده باشد؛ اميد كه خداوند، ما را از آن سود دهد.

عبد الله گفت: پدرم از پيامبر خدا(ص) روايت كرد كه آشوبى در پيش است كه در آن، دل مى ميرد، همان سان كه بدنش مى ميرد. در آن فتنه، آدمى شبانگاه مؤمن است و صبحگاهان، كافر.

گفتند: اين حديث را از تو پرسيديم.... حال بگو چه مى گويى درباره على، پيش و پس از داورى(حکمیت)؟

عبد الله گفت: همانا او خداشناس تر از شما و در دينش پرهيزگارتر از شما است.

خوارج گفتند: همانا تو از هوای نَفْست پيروى مى كنى... به خدا سوگند، تو را مى كشيم، به گونه اى كه هيچ كس را نكشته ايم.

عبدالله گفت: من مسلمانم و در اسلام بدعتی نیاورده ام؛ و شما مرا امان دادید و گفتید بیمی بر من نیست.

اما خوارج عبدالله را به پهلو خواباندند و سرش را بريدند. سپس به سوى همسرش که در پايان دوره باردارى بود، آمدند. و شكمش را دريدند و سپس اُمّ سنان صيداوى و سه زن دیگر را از قبيله طَى [با فجیح ترین حالت] كشتند.

و چون اين خبر، به على(عليه السلام)، رسيد. وی حارث بن مرّه عبدى را به سوى ايشان گسيل داشت تا صحّت اخبار رسيده را دريابد و آنچه را مى بيند، بدون كتمان، به وى كتباً گزارش كند حارث به سوی آنان حركت كرد، اما خوارج به جانب وى هجوم برده، و او را كشتند.

على(ع)، به سوى خوارج حركت كرد و آنان پيغام داد: «كشندگانِ برادران ما را، به ما بسپاريد تا در ازاى كشتن آنان، قصاصشان كنيم. سپس من رهایتان مى كنم و از شما دست مى کشم؛ باشد كه خدا دل هاتان را بگردانَد و شما را به وضعى بهتر از اين كه اكنون داريد، بازگردانَد».

خوارج به وى گفتند: ما، همه، ايشان را كشتيم و همگى، ريختن خون آنان و شما را مباح مى دانيم.(2)،(3)