در سوره «الرّحمن» حدّاقل به دوازده قسمت از نعمت هاى مادى بهشت اشاره شده است. مسلّماً نعمت هاى بهشتى منحصر به نعمت هاى مادّى نيست و نعمت هاى روحانى و معنوى فراوانى نيز دارد؛ اصولا چگونه مي شود خداوند اين همه نعمت هاى متنوع مادى براى ارضاى جسم انسان فراهم سازد؛ ولى براى روح او نعمت ها و مواهب شايسته اي فراهم نسازد؟ منتهى نعمت هاى روحانى چون تنها با رسيدن و درك كردن آن، احساس مى شود شرح زيادى در قرآن براى آن نشده و تعبيرات سربسته اي در اين زمينه ديده مى شود كه گوياى عمق و عظمت اين نعمت هاست.

آياتى از قرآن وجود دارد كه درباره انواع نعمت هاى مادّى بهشت و انواع لذائذ جسمانى سخن مى گويد. درست است كه ميوه ها، شراب ها و غذاهاى بهشتى با آنچه در اين دنياست فرق بسيار دارد و ما نمى توانيم افق هاى وسيع آخرت را درك كنيم؛ ولى هر چه هست اين نعمت ها، نعمت هايى است مادى كه فقط تناسب با معاد جسمانى دارد. البته در كنار اين نعمت ها، مواهب معنوى و روحانى نيز وجود دارد. به تعبير ديگر چون معاد هم جنبه جسمانى دارد و هم جنبه روحانى، نعمت هاى بهشت نيز جنبه روحانى و جسمانى دارد.

روزى عایشه به رسول خدا(ص)عرض کرد: شما زیاد فاطمه را مى بوسید؟ رسول خدا(ص) فرمود: این دلیلى دارد. در شب معراج هنگامى که جبرئیل مرا وارد بهشت کرد، از تمام میوه هاى بهشتى به من داد، و از عصاره آنها نطفه فاطمه در رحم خدیجه منعقد شد. هنگامى که مشتاق آن میوه هاى بهشتى مى شوم، فاطمه را مى بوسم و از بوى او بوى تمام آن میوه ها را که در آن شب خوردم استشمام مى کنم.

در منابع اهل سنت فضائل بسیاری از زبان عایشه درباره ایشان نقل شده. مانند: «جز پیامبر، احدى را برتر از فاطمه ندیدم». «من هرگز کسی را شبیه تر از «فاطمه» به رسول خدا در رفتار و کردار و نحوۀ نشست و برخاست ندیدم. هرگاه که فاطمه بر پیامبر وارد می شد، آن حضرت بخاطرش از جای بر می خاست و به سویش می رفت و او را می بوسید و در جای خود می نشاند». «فاطمه دروغ نمی گوید». «هرگز کسی را راستگو تر از فاطمه ندیدم». «او هرگز حیض نمی شد، زیرا از میوه ای بهشتی خلق شده بود» و... .

در کتب روایی اهل سنت نقل شده، عنصر وجودی حضرت زهرا(ع)، آسمانی و بهشتی است. سیوطی ذیل آیۀ اول سورۀ اسراء می نویسد: «عایشه گفت: پیامبر(ص) فرمود: زمانی که مرا بسوی آسمان بردند داخل بهشت شدم و در کنار درختی که به نیکویی آن و به سفیدی برگهای آن و به لذیذی میوۀ آن، هرگز در بهشت ندیده بودم. پس میوه ای از آن بر گرفتم و خوردم. آنگاه بصورت نطفه ای در صلب من قرار گرفت. پس به زمین هبوط کردم و با خدیجه هم بالین شدم و او فاطمه را باردار گشت. پس از آن هر گاه مشتاق بوی بهشت می شوم، فاطمه را می بویم».