آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

آياتى از قرآن وجود دارد كه درباره انواع نعمت هاى مادّى بهشت و انواع لذائذ جسمانى سخن مى گويد. درست است كه ميوه ها، شراب ها و غذاهاى بهشتى با آنچه در اين دنياست فرق بسيار دارد و ما نمى توانيم افق هاى وسيع آخرت را درك كنيم؛ ولى هر چه هست اين نعمت ها، نعمت هايى است مادى كه فقط تناسب با معاد جسمانى دارد. البته در كنار اين نعمت ها، مواهب معنوى و روحانى نيز وجود دارد. به تعبير ديگر چون معاد هم جنبه جسمانى دارد و هم جنبه روحانى، نعمت هاى بهشت نيز جنبه روحانى و جسمانى دارد.

آياتى است كه از انواع نعمت هاى مادّى بهشت، ميوه ها، نهرها، ارائك (تخت ها)، انواع شراب هاى طهور (نوشابه هاى حلال)، انواع لباس ها، سايه ها، درختان مختلف و انواع لذائذ جسمانى ديگر كه آيات آن از شماره بيرون است، سخن مى گويد. مسلّماً همه اين آيات را نمى توانيم بر معانى مجازى حمل كنيم و الفاظ را بدون هيچ قرينه روشنى از معناى حقيقى آن منصرف سازيم، درست است كه ميوه ها، شراب ها، لباس ها، ظروف و غذاهاى بهشتى با آنچه در اين دنياست فرق بسيار دارد و ما زندانيان اين دنياى محدود نمى توانيم افق هاى وسيع عالم آخرت را به خوبى درك كنيم؛ ولى هر چه هست اين نعمت ها، نعمت هايى است مادى كه فقط تناسب با معاد جسمانى دارد. البته نعمت هاى بهشتى منحصر به نعمت هاى مادى نيست و در كنار نعمت هاى مادى مواهب بى نظير و غير قابل توصيف معنوى و روحانى نيز وجود دارد؛ ولى اينها مانع وجود نعمت هاى مادى نيست.
به تعبير ديگر چون معاد هم جنبه جسمانى دارد و هم جنبه روحانى، نعمت هاى بهشت نيز جنبه روحانى و جسمانى هر دو دارد؛ بنابراين نمى توان آن را در بُعد روحانى خلاصه كرد و اين همه آيات روشن را ناديده گرفت. تعداد اين آيات شايد به صدها آيه بالغ مى گردد. نمونه هايى را كه ذيلا از نظر شما مى گذرانيم تنها از يك سوره قرآن مجيد (سوره الرّحمان) انتخاب شده است، شما خود حديث مفصّل را از اين مجمل بخوانيد:
1- «وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ».
2- «ذَواتاً اَفْنان».
3- «فيهِما عَيْنانِ تَجْرِيانِ».
4- «فيهِما مِنْ كُلِّ فاكِهَة زَوْجانِ».
5- «مُتَّكِئيْنَ عَلَى فُرُشٍ بَطائَنُها مِنْ اِسْتَبْرَقِ».
6- «وَ جَنَى الجَنَّتَيْنِ دان».
7- «و مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ».
8- «فيهِما عَيْنانِ نَضّاخَتانِ».
9- «فيهِما فَاكِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمّانٌ».
10- «فيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ».
11- «حُوْرٌ مَقصُوراتٌ فى الْخِيامِ».
12- «لَمْ‌يَطْمِثْهُنَّ اِنْسٌ قَبْلَهُمْ و لاجانٌ».
13- «مَتَّكِئيْنَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِىٍّ حِسانٍ».(1)
ترجمه:
1- (و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ بهشت است).
2- (آن دو باغ، بهشت داراى انواع نعمت ها و درختان پرطراوت است).
3- (در آنها، دو چشمه دائماً در جريان است).
4- (در آن دو از هر ميوه اى دو نوع وجود دارد).
5- (اين در حالى است كه آنها بر فرش هايى تكيه كرده اند كه آستر آنها از پارچه هاى ابريشمين است و ميوه هاى رسيده آن دو باغ بهشتى در دسترس است).
6- (و پايين تر از آنها دو بهشت ديگر است).
7- (در آنها دو چشمه در حال فوران است).
8- (در آنها ميوه هاى فراوان و درخت و نخل و انار است).
9- (و در آن باغ هاى بهشتى، زنانى هستند نيكو خلق و زيبا).
10- (حوريانى كه در خيمه هاى بهشتى مستورند).
11- (زنانى كه هيچ انس و جن قبلا به آنها تماس نگرفته [و دوشيزه اند]).
12- (اين در حالى است كه اين بهشتيان بر تخت هايى تكيه زده اند كه با بهترين و زيباترين پارچه هاى سبز رنگ پوشانده شده).(2)