ابن طباطبا اصفهانى در رابطه با غدیر خم چنین سروده: یا من یُسرُّ لیَ العداوةَ أَبْدِها...؛ أنا واثقٌ بدعاء جدّی المصطفى *** لأبی غداةَ غدیرِ خمٍّ فاحذرِ. والله أسعدنا بإرث دعائِهِ *** فیمن یُعادی أو یُوالی فاصبرِ؛ اى کسى که در نهان با من دشمنى می ورزى آن را ظاهر کن...؛ من به دعاى جدّم مصطفى درباره پدرم در صبحِ غدیر خم اطمینان دارم؛ پس بر حذر باش. و خداوند ما را با ارث بردن دعاى او (رسول خدا) درباره کسى که دشمنى یا دوستى ورزد، خوشبخت ساخت؛ پس صبر کن.

«دورى از قرآن» براى همه مسلمانان مایه زیان و خسران است؛ مخصوصاً براى دانشمندان و علماى امّت. همان گونه که امام امیرمؤمنان على(ع) در خطبه 18 نهج البلاغه با دقیقترین و رساترین بیان می فهماند  که چگونه گروهى از همان قرن نخستین ظهور اسلام به خاطر فاصله گرفتن از قرآن و اهل بیت که شارحان الهى قرآنند، سرگردان و حیران مانده و به راه هایى که دون شأن یک عالم مسلمان است کشیده شدند.