يكي از آثار نماز واقعي، رعايت پيمان و اداي شهادت است. قرآن در بیان خواص نماز و صفات نمازگزاران مي فرمايد: آنان كساني هستند كه امانتهاي خود را چه مالي و چه غير مالي، رعايت مي كنند و به تعهداتي كه دارند، چه بين خود و خدا و چه بين خود و ديگران، پايبندند. آنان در شهادت هاي خود ايستادگي مي كنند و اگر به وحدانيّت حق و رسالت شهادت مي ‏دهند، بر آن مي ‏ايستند و اگر در ديگر مسائل حقوقي به حق، شهادت مي ‏دهند، بر آن پايداري مي ‏ورزند.

امام صادق(ع) در برابر مرد زنديق و بى ايمانى كه از محضرش درباره وحدانيّت پروردگارش سؤال كرد؛ فرمود: «هنگامى كه آفرينش را منظّم مشاهده مى كنيم؛ و افلاك را در جريان، و آمد و شد شب و روز و خورشيد و ماه را طبق برنامه منظّم مى بينيم، اين درستى فرمان، و تدبير، و انسجام امور، دليل بر اين است كه مدبّر و پروردگار فقط يكى است».

خداوند در آيات نخستين سوره حديد مى فرمايد: «هو الأول والآخر والظاهر والباطن وهو بكل شيء عليم»؛ در اين آيه پنج وصف از اوصاف مقدّس او بيان شده، كه مجموعاً دليلى است بر بى انتهايى ذات پاك او. چنين وجودى دوّمى براى او تصوّر نمى شود، چرا كه اگر خداى ديگرى وجود داشت هر كدام آغاز و پايانى داشتند، و در ظاهر و باطن همه جا نبودند، و حضور علمى همه جا نداشتند، چرا كه از دو وجود هر كدام به ديگرى كه مى رسد پايان مى گيرد و ديگرى آغاز مى شود، پس بى پايان بودن او دليلى است بر يگانگى او.