از نظر عثمان فقط کسی که توشه سفر داشته باشد باید نماز را شکسته بخواند. درحالیکه آنچه ادلّه بر آن دلالت دارد و همه بر آن فتوا داده اند، این است که تاجر و جمع کننده خراج و کشاورز و چوپان و دیگران اگر به مقدار سفر برسند، باید نمازشان را شکسته بخوانند، و آنها با بقیّه مسافران یکسان و در این جهت فرقى بین اصناف مختلف نیست  و تفصیل خلیفه، فتوایى بدون دلیل و دیدگاهى مخصوص به خود اوست.

اصحاب کهف جمعیتى با ایمان و خداپرست بودند که در زمان پادشاهی جبار که مردم را به پرستش بت ها دعوت مى کرد، زندگی می کردند. آنها در اعتراض به این کار از شهر بیرون آمدند و در مسیر راه به چوپانى برخورد کردند و تصمیم گرفتند به همراه او و سگش در غاری استراحت کنند، خداوند خواب طولانی بر آنها چیره کرد. بعد از بیدار شدن از مقدار خوابشان از یکدیگرسوال کردند. آنها یک نفر را برای تهیه غذا به شهر فرستادند و مشخص شد خواب طولانی داشته اند.