اکثر اهل سنّت مى گویند: صحابه همگی عادل بودند و قرآن گواه بر این معناست. اینان بعضى از آیات قرآن را پذیرفته و بقیّه را به فراموشى سپرده اند. در حالی که آیات دیگر استثناهایى براى این ادّعا ارائه مى دهند: خداوند در آیه 155 سوره آل عمران، خبر از کسانى می دهد که روز جنگ اُحد پا به فرار گذاشته و پیامبر(ص) را در مقابل دشمن تنها رها کردند. همچنین قرآن مجید در آیه 6 سوره حجرات بعضى را به عنوان «فاسق» معرّفى کرده است. آیات دیگری نیز وجود دارد که از وجود منافقان در بین اصحاب پیامبر(ص) خبر می دهند .

آيه فوق در مورد جنگ بدر و كمك‏هاى مالى مردم مكه نازل شده است. مشرکان مکّه اموال فراوانى جمع کردند تا به جنگجویان خود در جنگ بدر کمک کنند. اما سرانجام شکست خورده و انفاقشان مایه حسرت و اندوهشان شد.

پس ازجنگ اُحد ابوسفیان برفراز کوه اُحد گفت: یک روز ما پیروز شدیم و روز دیگر شما، مسلمانان گفتند: بین ما و شما فرق است شهیدان ما در بهشتند و کشتگان شما در دوزخ. ابوسفیان فریاد زد: «انَّ لَنَا الْعُزّى وَ لا عُزّى لَکُمْ»؛ پیامبر(ص) فرمود: شما بگوئید: «اَللّهُ مَوْلینا وَ لا مَوْلى لَکُمْ».... دراین هنگام آیه بالا نازل شد.