آزمايش الهي يک امر قطعي و براي همه افراد از جمله انبياء می باشد و انواع آن؛ ترس، گرسنگى، زيان مالى و جانى، کمبود ثمرات و امور ديگرى مانند: فرزندان، پيامبران، دستورات الهي و بعضى خواب ها می باشد. حتي شرور، خيرها و عملکرد افراد درقبال مشکلات يکديگر نيز می توانند آزمايش الهى محسوب شود. البته لازم نيست همه افراد با تمام موارد سنجيده شوند، همچنان که موفقيت در آزموني دليل بر عملکرد صحيح در ديگر موارد نمي شود.

قرآن در آیه 39 سوره احزاب، به یکی از مهمترین برنامه های عمومی انبیاء پرداخته و می فرماید: «پیامبران پیشین کسانى بودند که تبلیغ رسالت هاى الهى مى کردند و از او مى ترسیدند، و از هیچ کس جز خدا واهمه نداشتند». در واقع آنان بدون اعتنا به غوغاى عوام وتوطئه فاسدان، به تبلیغ دستورات الهي و ابطال سنتهاي غلط همت گماشته و پاداش تلاش های خود را از خداوند می خواهند.