مقصود از «اسم اعظم»؟!

مقصود از «اسم اعظم» الهی چیست؟

در روايات زيادى روى مسأله «اسم اعظم» خدا تكيه شده، كه اگر كسى خدا را به اسم اعظم اش بخواند دعاى او مستجاب مى گردد. ولى سخن در اينجا است که آیا اين همه تأثير و قدرت در خود الفاظ و حروف نهفته شده؟ يا اين كه اثر اين الفاظ به ضميمه حالات گوينده است؟ يا اين كه اصولا اسم اعظم از مقوله لفظ نيست، و بیان الفاظ تنها برای اشاره به حقايق و محتواى الفاظ است. در بین این احتمالات، احتمال اول بسیار بعید است، لذا مرحوم علاّمه طباطبائى می فرماید: «تأثير مربوط به حقايق اين اسماءِ است نه خود الفاظ و نه معنی متصور ذهنی».

تعداد «اسماء الحُسنی» در روايات

در روايات اسلامی چه تعداد از «اسماء الحُسنی» برشمرده شده است؟

در روايات متعدّدى که از طریق اهل بيت(ع) و اهل سنت وارد شده است تعداد اسماءِ حُسنى 99 اسم شمرده شده است. البتّه در بعضى از روايات عدد اسماءِ الهى بيش از اين ذكر شده، و حتّى در بعضى از دعاها مانند دعاى جوشن كبير عدد نام‌هاى مقدّس او به 1000 بالغ شده است، و منافاتى ميان اين روايات نيست؛ زيرا همان گونه كه اشاره كرديم عدد 99 به اسماء و صفاتى اشاره مى كند كه ويژگى و اهميّت بيشترى دارد.

محتواى سوره مؤمن

سوره «مؤمن» حاوى چه مطالبى است؟

بخش اول این سوره: توجهى است به خداوند و اسماء حسناى او. بخش دوم: تهدیدهائى است نسبت به کفار، پیرامون عذابهاى آنها در دنیا و قیامت. بخش سوم: بیان داستان موسى(ع) و فرعون و گفتگوی مؤمن آل فرعون با فرعونیان است. بخش چهارم: بیان صحنه هائى از قیامت است. بخش پنجم: مسأله توحید و شرک و نشانه هاى توحید و دلائل بطلان شرک، مطرح مى شود. و بخش ششم: دعوت پیامبر(ص) به صبر و شکیبائى، می باشد.

ذكر «اسماء حُسنی» در قرآن و روايات

آيا ذکری از «اسماء حُسنی» در قرآن و روايات به میان آمده است؟

در قرآن به صورت سربسته و در روايات به طور مشروح تعبير «اسماء حُسنى» آمده است. «اسماءِ حُسنى» اشاره به صفات جمال و جلال پروردگار است كه هر كدامِ آنها از اثبات كمال يا نفى نقصى حكايت مى كند و تنها يك نامگذارى ساده و معمولى نيست. اين اسماء و صفات در آيات مختلف قرآن منعكس است و روى آنها مخصوصاً تكيه شده است.

حقيقت «اسماء الحسنی»

حقيقت «اسماء الحسنی» چیست؟

«اسماء حُسنى» به معناى نام هاى نيكو است و نام هاى او جزء «اسماء حُسنى» است؛ زيرا نام هاى خداوند يا از كمال ذات او خبر مى دهد؛ مانند: «عالم» يا از عدم وجود هرگونه نقص در آن ذات بى مثال خبر مي دهند؛ مانند: «قدّوس» و يا حاكى از افعال اوست كه فيض وجود را از جهات مختلف منعكس مى كند، مانند «رحمان» و «خالق». «اسماءِ حُسنى» مخصوص خداوند است؛ چون اسماءِ او حاكى از كمالات اوست، و مى دانيم واجب‌ الوجود عين كمال مطلق است و كمال حقيقى از آنِ او است و غير او همه ممكن الوجود است و سر تا پا نياز.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

عن ابى عبد الله قال:

من اراد الله به الخير قذف فى قلبه حب الحسين (عليه السلام) وزيارته و من اراد الله به السوء قذف فى قلبه بغض الحسين (عليه السلام) و بغض زيارته.

وسائل الشيعه، ج 10 ص 388