واژه «أرْض» در اصل به قسمت پائين هر چيزى گفته مى‌شود در مقابل «سماء» كه قسمت بالاى هر چيز است. اين سخن را «مقاييس اللّغه» گفته است. همچنین «راغب» مى ‌گويد: «ارض» جرمى است كه در مقابل آسمان قرار دارد، و پائين هر چيزى را «ارض» می گویند. در كتاب «التحقيق» آمده: «ارض»، اطلاقات مختلفى دارد، لذا به مسكن، قريه، شهر، مملكت و كره زمين و آنچه در زير آسمان است و حتى آنچه در عالم جسم و تحت عالم ارواح قرا گرفته، «ارض» گفته مى ‌شود، و در اين مفاهيم دو قيد پائين بودن و در مقابل بالا قرار گرفتن، لحاظ شده است.

به تصريح آيات 105 و 106 سوره «انبياء» در نهايت، این «صالحان» هستند که حكومت زمين را در دست مي‌گيرند. با توجّه اطلاق کلمه «ارض»، این حکمرانی تمام كره زمين و سراسر جهان را شامل مى شود و از آنجا كه اين معنى در گذشته تحقق نيافته، بايد در آينده در انتظار آن بود؛ و اين همان چيزى است كه به عنوان «حكومت جهانى مهدى(عج)» از آن ياد مى كنيم.

طبق آیه 55 سوره نور، هر زمان پایه هاى ایمان و عمل صالح در میان مسلمانان مستحکم شود، آنها صاحب حکومتى ریشه دار و پر نفوذ خواهند شد. ولی مصداق کامل آن حکومت امام زمان است که در روایات زیادی به این مطلب اشاره شده است.