آیه 6 سوره لقمان درباره «نضر بن حارث» نازل شده است؛ او که برای تجارت به «ایران» سفر مى کرد، مى گفت: اگر «محمّد» براى شما سرگذشت «عاد و ثمود» را نقل مى کند، من داستان هاى «رستم و اسفندیار»، و اخبار «کسرى» و سلاطین عجم را باز مى گویم! برخی دور او را گرفته، استماع قرآن را ترک مى کردند. و یا درباره مردى نازل شده که کنیز خواننده اى را خریدارى کرده بود، شب و روز براى او خوانندگى مى کرد و او را از یاد خدا غافل مى ساخت.

وقتی پیامبر(ص) پیشنهاد مقام و ثروت مشرکان را نپذیرفت، به بهانه جوئى پرداخته گفتند: تو چگونه فرستاده خدا هستى؟ با این که غذا مى خورى و در بازارها توقف مى کنى؟(نه مانند فرشتگانی و نه همچون پادشاهان)؛ آیه 20 سوره فرقان، نازل شد و این حقیقت را روشن ساخت که روش پیامبراسلام(ص)، روش همه پیامبران پیشین است.

در سال های ابتدایی بعثت اکثر قریب به اتفاق مسلمانان از طرف قوم و قبیله خود سخت تحت فشار قرار داشتند و لذا پیامبر(ص) برای حفظ آن گروه کوچک، دستور هجرت به حبشه را صادر نمودند، این اولین هجرت در اسلام بود و در ماه رجب سال پنجم بعثت انجام شد.