زید بن خالد جهنى می گوید: از عثمان حکم نزدیکی بدون خروج منی را پرسیدم، گفت: وضو مى گیرد و آلت خود را مى شوید، این را از پیامبر(ص) شنیدم. اولا: این فتوا با روایاتى که در منابع اهل سنت آمده در تعارض است. ثانیا: فتواى فقهاى عامّه نیز خلاف آن است و طبق سنّت اگر به اندازه ختنه گاه داخل کند جنابت حاصل می شود. ثالثا: اینکه در روایت آمده على(ع) و دیگران با عثمان در این فتوا موافقت کرده اند نیز دروغی است برای پرده پوشی بر جهل خلیفه؛ چراکه امام على(ع) در همین مسأله، خلیفه دوم را تخطئه کرده.

آیه 62 سوره نور در مورد «حنظلة بن أبى عیاش» نازل شده که مى خواست در شب جنگ «أُحد» عروسى کند، لذا با اجازه پیامبر(ص) آن شب را نزد همسر خود ماند، و صبح با عجله و با همان حال وارد معرکه جنگ گردید و شهید شد. پیامبر(ص) فرمود: «فرشتگان را دیدم که «حنظله» را در میان آسمان و زمین غسل مى دهند». لذا به عنوان «غسیل الملائکه» نامیده شد. یا درباره مؤمنانی نازل شد که زمان حفر خندق، برای انجام کار خود از پیامبر(ص) اجازه می گرفتند و به محض انجام آن برمی گشتند بخلاف منافقان که بدون اجازه می رفتند.