برخی گناهکاران و غیر مسلمانان، مستضعفان قاصری هستند که عدم اجابت دعای شان می تواند تأثیرات مخربی داشته باشد و شعله ضعیف معنویت را در دل های شان خاموش کند. اما دعای معاندان مقصر که با علم به مسیر حق باز هم راه باطل را می پیمایند به هیچ وجه مورد پذیرش قرار نمی گیرد. البته باید به این نکته نیز توجه داشت که منظور از استجابت دعا در آن احادیث، دعایی است که شخص غیر مسلمان در حق یک مسلمان می کند نه اینکه دعایش برای خودش مستجاب باشد.

قرآن در سوره «آل عمران» از قول پیامبر بزرگ خداوند حضرت زكريا(ع) نقل مى كند كه: «إِنَّكَ سَميعُ الدُّعاءِ»؛ (تو دعا را مى‌ شنوى). اگر چه «سميع» به معنى شنونده است؛ ولى در اين گونه موارد به معنى كسى است كه هم مى شنود و هم قبول و اجابت مى كند، و اين به خاطر آن است كه اگر كسى عملا پاسخ مثبت به چيزى ندهد گوئى نشنيده است.

در طول تاریخ حضرت موسى بن جعفر(ع) مورد توجه و احترام بزرگان اهل سنت بوده است. محمد بن ادریس شافعى مى گوید: «قبر موسى بن جعفر(ع) اکسیر تجربه شده اى است». در واقع این کلام اشاره به اجابت دعا در کنار قبر حضرت دارد. هم چنین حسن بن ابراهیم، شیخ حنابله می گوید: «هیچ امرى بر من دشوار نشد جز آن که قصد قبر موسى بن جعفر را مى نمودم و به او توسل مى کردم و خداوند متعال آنچه دوست داشتم را براى من تسهیل مى نمود». از سویی محمّد بن ادریس بن منذر می گوید: «او ثقه، صدوق، و امامى از امامان مسلمین است».

«قرائت قرآن» باعث ازدياد ايمان، توكّل بر خدا، تواضع، نورانيت خانه، ايجاد خير كثير، بهره بردن ديگران از قرائت قارى، درخشندگى خانه اى كه در آن قرآن تلاوت مى شود براى اهل آسمان، رفع عذاب، بركت بسيار، حضور ملائكه، دور شدن شياطين، دفع بلاء، محفوظ بودن از شر دشمنان، نزول باران، مانع عذاب و اجابت دعا مي شود.

براي استجابت «دعا» شرايطي وجود دارد كه از جمله آنها مي توان به پاكى قلب و روح، توبه از گناه و خودسازى، نبودن اموال غصبى در زندگی، پرهيز از ظلم و ستم و تغذيه حرام، مبارزه با فساد و دعوت به سوى حق، عمل به پيمان هاى الهى در زمينه ايمان و عمل صالح و امانت و درستكارى و تلاش و كوشش همراه با دعا اشاره كرد.

امام علی(ع) در رابطه با اجابت دعا می فرمایند: «كسى كه توفيق دعا پيدا كند از اجابت محروم نمى گردد»؛ زیرا این وعده الهی است که می فرماید: «دعا كنيد تا شما را اجابت كنم». لذا دعا يكى از مهمترين عبادات و امور سرنوشت ساز در زندگى بشر است که وقتي عاجز و ناتوان شده و دستش از همه جا كوتاه مي شود، رو به درگاه الهى آورده و از لطف و كرم او استمداد مى جويد. آنگاه اگر به صلاحش باشد به او مي دهند وگرنه پاداش مهمترى را براى او ذخيره می کنند.