اولا: در بسياری از منابع اهل سنت رواياتی درمورد نزول این آيه درباره حوادث غدير آمده است. ثانیا: بسياری از سوره های مکی آيات مدنی دارند. ثالثا: ابطح به معنی شنزاری است که سيل بر روی آن جاری می شود و در اطراف مدينه نيز مناطقی وجود دارد که مردم آن را ابطح يا بطحاء مي نامند. رابعا: منظور از عذاب در آيه 33 انفال عذاب جمعی است نه فردی. دیگر اینکه: به اعتراف نویسندگان کتابهای طبقات نگاری، نام تعداد بسیار اندکی از صحابه در این کتابها آمده است و آنچه در این مجموعه ها آمده حتی یک دهم همه صحابه نیست.

کسى که سوره معارج را بخواند، خداوند ثواب کسانى را که امانات و عهد و پیمان خود را حفظ مى کنند و کسانى که مواظب و مراقب نمازهاى خویشند، به او مى دهد؛ و خداوند در قیامت او را از گناهانش بازپرسى نمى کند، و او را در بهشتش، با محمّد(ص) سکونت مى دهد.

روزِ غدیر خم نعمان بن حارث فهرى به پیامبر(ص) گفت:به ما دستور دادى شهادت به یگانگى خدا و این که تو پیامبری بدهیم ، ما هم شهادت دادیم...تا این که على را به جانشینى خود منصوب کردى، و گفتى : «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ». آیا این سخن از ناحیه خداست؟ پیامبرفرمود: آری . نعمان گفت: «اللّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماء»، اینجا بود که سنگى از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت و این آیات درباره او نازل شد.

آیات اول سوره معارج، از عذاب سریع کسى سخن مى گوید که بعضى از گفته هاى پیامبر(ص) را انکار کرد؛ در ادامه خصوصیات قیامت و مقدمات آن و حالات کفار در آن روز آمده؛ سپس صفات انسان هاى نیک و بد بیان شده؛ و در پایان انذارهائى نسبت به مشرکان و منکران مطرح شده است.