خداوند به دلیل علاقه ای که به اولیای خود دارد، یاری آنها را یاری خود و ظلم به آنها را ظلم به خود تلقی کرده است. از میان این گروه، محبوب ترین افراد در درگاه ربوبی، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) هستند که واسطه فیض خدا به بندگان می باشند. منظور از نصرت طلبی امام حسین(ع)، یاری رساندن به دین خداوند است. این ندای نصرت طلبی تا ابد خاموش نخواهد شد و امام مهدی(عج) نیز این ندا را به نحوی تکرار کرده، از منتظرانش می خواهد که برای نزدیک شدن زمان ظهورش بسیار دعا کنند. به امید روزی که ندای ظهورش را بشنویم، و به نصرت طلبی او به نحو احسن پاسخ گوییم.

جوهر اصلى انتظار، «صبر» است. كسى كه منتظر تحقق يافتن هدف آرمانى است بايد تا زمان شكل گرفتن آرمان، صبر پيشه كند و تاب و توان را از دست ندهد و اگر صبر را از دست داد انتظار را نیز از دست داده؛ چرا كه صبر، تحقق بخش جوهر انتظار است. لذا در احاديث از انتظار فرج همراه با صبر سخن گفته اند.

برنامه ایام ظهور، برنامه ای فردی نیست بلکه تمامی عناصر تحول آفرین باید در آن شرکت داشته باشند و با تلاشی دسته جمعی همه کوشش های خود را هماهنگ و متمرکز کنند. منتظران واقعى علاوه بر این که به اصلاح خویش مى کوشند، وظیفه خود مى دانند که دیگران را نیز اصلاح کنند تا با جلوگیری از فراگیر شدن فساد، امیدهای مردم را از اصلاح وضعیت موجود ناکام نگذارند. زیرا ناامیدی از اصلاح وضعیت موجود، سمّ مهلکی است که جامعه را به نقطه بدون بازگشتِ غرق شدن در تباهی و گناه می کشاند.

مسئله «انتظار» حكومت حق و عدالت «مهدي» و قيام مصلح جهانى در واقع مركب از دو عنصر «نفى» و «اثبات» است. عنصر نفى همان بيگانگى با وضع موجود و عنصر اثبات، طلب وضع بهتر و تلاش برای آن است؛ و اگر اين دو جنبه در روح انسان به صورت ريشه دار حلول كند سرچشمه دو رشته اعمال دامنه دار مي شود: اول ترك هرگونه هماهنگى با عوامل ظلم و فساد و مبارزه با آنها. دوم خودسازى و خوديارى و جلب آمادگي هاى فردی و اجتماعی اعم از جسمى و روحى و مادى و معنوى، براى شكل گرفتن آن حكومت واحد جهانى و مردمى.

طرح و بررسى موضوع «مهدويت» در اين زمان آثاری دارد که از جمله آنها می توان به این موارد اشاره کرد: آشنایی با آرمان هاى واقعى اسلام و الگوبرداری از آنها، ايجاد روحيه و دادن اميد به جامعه برای پایداری و پایبندی به آرمان های اسلام، آشنایی با خصوصيات عصر ظهور و وظايف خود در آن عصر و ایجاد شرايط و زمينه سازی برای ظهور حضرت و شناخت وظايف و تكاليف شيعه در عصر غيبت.

انتظار، آرمان و عقيده اي است كه در عمل و عينيت آشكار مى گردد و انسانِ منتظر پیرو دستورها و خواسته هاى امامش بوده و به پاسدارى از حوزه جغرافيايى و فرهنگى و ايدئولوژى خود و همكيشان خويش مى پردازد؛ لذا جامعه منتظر به آمادگى نظامى و دفاعى نیز فرا خوانده شده و به تهيه ابزار جنگ و قدرت از هر مقوله و با هر كيفيت، تكليف شده است.