احتمال نظم و هماهنگی در امور اتفاقی و تصادفی در حد صفر است. نظم و هماهنگی در پدیده های عالم، شائبه اتفاقی و تصادفی بودن آفرینش را از موضوعیت می اندازد و خبر از خالقی دانا، توانا، هوشمند و حسابگر برای آن می دهد. ما هرگز نمى ‏توانيم اندازه‏ گيرى موجودات مختلف اين جهان و كميت و كيفيت حساب شده آن را معلول تصادف بدانيم، زیرا با «حساب احتمالات» سازگار نيست. ما روی هر پدیده ای که مطالعه کنیم خواهیم دید که ساختار آن از انسجام و عملکرد آن از قوانین مشخص و ثابتی پیروی می کند. ما هر قدر مطالعات خود را دقيق تر و عميق تر كنيم به وحدت و يگانگى خالق جهان هستی ايمان بيشترى پيدا خواهيم كرد و امکان ناپذیری پدید آمدن آن بر اساس تصادف را عمیق تر درک خواهیم نمود.

راز پرواز هر جسمی در قانونی ساده نهفته است و آن اختلاف فشار هوا در سطح زیر و روی یک جسم افقی در حال حرکت می باشد و همین قانون باعث پرواز پرندگان می شود. البته در پرواز پرندگان مسائل دیگری نیز دخیل است؛ مانند: سرعت اولیه برای ایجاد نیروی بالابر، خنثی کردن این نیرو برای فرود، چگونگی تغییر مسیر هنگام پرواز و ... آری پدید آمدن این همه اعجاز از طبیعت کور ناممکن است و همگی نشانه ای از عظمت خالق این موجودات است.

نور که دارای ویژگی هایی مثل زیبایی، سرعت بالا، ظاهرکننده اجسام، پرورش دهنده گیاهان بلکه رمز بقاى همه موجودات زنده، نمایشگر رنگها، سرچشمه انرژی، نابودکننده میکروبها و... می باشد، بهترین تشبیه و تمثیل برای خدا است و اگر نور به معنی چیزى که ذاتش آشکار و ظاهر کننده غیر است، باشد جنبه تشبیه هم نخواهد داشت. و هر موجودی که با نور الهی ارتباط پیدا کند به همان نسبت کسب روشنایی می کند؛ لذا قرآن، آیین اسلام، پیامبران، ایمان، علم و ....همگی نور نامیده شده اند.

«سریع الحساب» بودن خداوند به معنى سرعت محاسبه اعمال بندگان است. سرعت حساب به قدرى است که مطابق روایت، به حساب همه بندگان در یک چشم بر هم زدن رسیدگی می شود. تکرار تعبیر «سریع الحساب» در قرآن، شاید به این خاطر باشد که ممکن است بعضى شیطان صفتان، افراد ساده لوح را وسوسه کنند که چگونه حسابرسى خلایق در برابر اعمالى که هزاران سال انجام داده اند، به این آسانى ممکن باشد؟

«عجله» را نبايد با «سرعت» كه بار مثبت دارد، اشتباه كرد. سرعت آن است كه انسان بعد از فراهم شدن مقدّمات، فرصت را از دست ندهد و به سوى مقصد بشتابد؛ كه سبب پيروزى نيز مي شود. اما عده اي براى توجيه اعمال نادرست خود، تنبلى و بى حالى و از دست دادن فرصت ها را تحت عنوان ترك عجله و شتابزدگى توجيه مى كنند. بعضى از روايات، عجله را از اسباب پشيمانى برشمرده اند.

در آيات قرآن، بارها مؤمنان به مسارعت در خيرات و پيشى گرفتن از يكديگر دعوت شده اند، از جمله در آيه 114 سوره «آل عمران» در توصيف جمعى از مؤمنان راستين مى فرمايد: «آنها كسانى هستند كه در انجام كارهاى نيك سرعت داشته و بر يكديگر پيشى مى گيرند و آنها از صالحانند» و در سوره «انبيا» آيه 90 در توصيف جمعى از پيامبران بزرگ، مانند زكريّا(ع) و يحيى(ع) مى فرمايد: «آنها در كارهاى خير به سرعت اقدام مى كردند و بر ديگران پيشى مى گرفتند» و ... .