ابوطالب(ع) در دوران مختلف حیات خود که سرپرستی و حمایت از پیامبر(ص) را به عهده گرفته بود عملکردهایی داشته که فقط شایسته یک فرد با ایمان و ثابت قدم است، مانند: 1- طلب باران با توسل به پیامبر(ص). 2- دفاع از پیامبر(ص) در یوم الدار. 3- وصیّت به پیروی از رسول اللّه(ص). 4-ابوطالب عاقد پیامبر(ص) و خدیجه. 5- حمایت بی دریغ از پیامبر(ص) در شعب ابی طالب. 6- ایمان کامل به اخبار حضرت نسبت به نابودی صحیفه قریش توسط موریانه. 7- تشویق رسول خدا(ص) به استواری در امر رسالت و ... .

کلام و رفتار پیامبر(ص) نشان دهنده آن است که ایشان ابوطالب(ع) را مؤمن می دانسته اند؛ نمونه هایی از این رفتار و گفتار عبارتند از: 1- علاقه رسول خدا(ص) به ابوطالب، چرا که طبق آیه 28 آل عمران، دوست داشتن کافر حرام است. 2- طلب خیر پیامبر(ص) برای ابوطالب. 3- حضور رسول اللّه(ص) در تشییع جنازه ابوطالب. 4- محبت پیامبر اکرم به عقیل به خاطر ابو طالب. 5- نامگذاری سال وفات ابوطالب به سال عزای عمومی.

دشمنان اهل بیت(ع) ادعا کرده اند: ابوطالب با شهادت به کفر از دنیا رفت ولی پیامبر(ص) برایش آمرزش طلبید و آیه 113 سوره توبه نازل شد. پاسخ: اوّلا: این آیه مدنى است و وقوع این جریان قبل از هجرت به مدینه و در مکه بوده است. ثانیا : طبق این عقیده، رسول الله به واسطه استغفار کردن با قرآن مخالفت کرده؛ چون طبق آیه 22 سوره مجادله رسول خدا(ص) نباید با ابوطالب دوستی و محبت می کرد. ثالثا: تعدادى از علماى اهل سنت تصریح کرده‌اند که این آیه در جنگ بدر در سال دوم هجرى نازل شده است.