در منابع حدیثی و در نقل حوادث مربوط به میلاد امام زمان(عج) گفته شده که ایشان هنگام تولد سجده کردند و اذکاری را زمزمه نمودند. جریان یافتن اراده الهی به وقوع چنین اتفاقات معجزه آسایی نه تنها امری نامعقول نیست بلکه درباره شخصیت های مقدس دیگری همچون حضرت عیسی(ع) سابقه داشته است و قرآن کریم تصریح می کند که آن حضرت در گهواره سخن گفته اند. واقع شدن این امور، مسأله ای است که صرفا در قاعده اسباب و شرایط معمولی و نیروی انسانی عادی، ممکن است محال به نظر برسد در حالی که چون مستلزم هیچ محال عقلی ای نیست مانعی ندارد که با نیروی الهی حاصل گردد.

ابن ابى الحدید مى نویسد: با سندهاى فراوان که برخى از عبّاس بن عبدالمطّلب و برخى از ابوبکر بن ابى قحافه است، روایت شده: ابوطالب وفات نکرد تا اینکه شهادتین را گفت.

ابن حزم مى گوید: شیعیان مسلمان نیستند به خاطر اینکه اوّلین گروهشان 25 سال پس از پیامبر(ص) با اجابت از دعوت عبدالله بن سبأ ظاهر شد. پاسخ: 1- شیعه رو به قبله نماز مى خواند و کلمه شهادتین بر زبانش جارى مى کند. 2- هزاران نفر از راویان کتاب های اهل سنّت، شیعه بوده اند و اگر خارج از اسلام باشند این کتاب ها ارزشى نخواهد داشت. 3- شیعیان عبدالله بن سبأ را لعن کرده و از او بیزارى می جویند. 4- بذر تشیّع را خود پیامبر اکرم(ص) پاشید. 5- اولین گروه شیعه آنها بودند که بعد از سقیفه از علی(ع) دفاع کردند.