جلوگیری از کارشکنی ها و حملات احتمالی برخی از قبائل و بر قرار کردن یک نحوه تألیف و پیوند عاطفی که زمینه ساز هدایت و گسترش اسلام در میان آنها باشد چنانکه درمورد حفصه و عایشه اینگونه بود، از جمله دلایل و حکمتهای ازدواج های پیامبر(ص) است.

به شهادت منابع تاریخی و حدیثی، عایشه برای اینکه از علی به خوبی یاد نکرده باشد، همراهی آن حضرت را با حضرت رسول در آخرین لحظات زندگی شان هنگام انتقال از خانه میمونه به خانه عایشه، کتمان کرد.

روایاتی در مورد فضائل امام على(ع) در کتب معتبر اهل تسنن از میمونه نقل شده است. از جمله: از میمونه پرسیده شد: هنگامى که پراکندگى پیش آمد چاره چیست؟ گفت: با على بن ابى طالب(ع) باشید. سوگند به خدا که او گمراه نیست و کسى به وسیله او گمراه نمى شود. همچنین وقتی از نرفتن جُرىّ بن کلیب عامرى به صفین خبردار شد به او گفت: به سوى او برگرد و با او باش. سوگند به خدا که او گمراه نشده و به وسیله او کسى گمراه نمى شود.

حضرت علی در بیماری که منجر به رحلت پیامبر(ص) شد همواره همراه حضرت رسول بود، هم در زیارت اهل قبور بقیع، هم در منتقل شدن از منزل میمونه به منزل عایشه و نیز در آخرین لحظات زندگی ایشان.