آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

به شهادت منابع تاریخی و حدیثی، عایشه برای اینکه از علی به خوبی یاد نکرده باشد، همراهی آن حضرت را با حضرت رسول در آخرین لحظات زندگی شان هنگام انتقال از خانه میمونه به خانه عایشه، کتمان کرد.

1- «طبری» در تاریخ خود از «عایشه» نقل می­ کند که: پیامبر(صل الله علیه وآله وسلم ) هنگام شدت بیماری درمنزل «میمونه» یکی اززنان خود به سر می برد، پیامبر (صل الله علیه وآله وسلم) زنان خود را فراخوانده واز آنان خواست تا در منزل من بستری شود، زنها نیز موافقت کردند، پس پیامبر (صل الله علیه وآله وسلم) در میان دو تن از افراد خانواده خود، که یکی از آن دو فضل بن عباس بود، در حالی که پاهای مبارک به زمین کشیده می شد، ودستمالی به سر بسته بود وارد منزل من شد (عایشه از آن مرد دیگر نام نمی برد).
وی همچنین از «عبیدالله بن عبدالله» نقل کرده که می­گوید: این موضوع را به عبدالله بن عباس گفتم، عبدالله بن عباس گفت: آیا می دانی آن دیگری که بود؟ گفتم نه! نمی دانم .«عبدالله بن عباس» گفت :او «علی بن ابیطالب» بود، ولی عایشه تا آنجا که می تواند، نمی خواهد او را به خیر و خوبی یاد کند.(1) «بخاری» نیز این حدیث را به همین گونه روایت کرده، اما جمله آخر ابن عباس (علی را به خیر وخوبی یاد کند ) را حذف نموده است.(2)
2- «حلبی شافعی» گوید: «ابن عباس» گفت : آن مردی که عایشه از او نام نبرد، علی(علیه السلام) بود، زیرا رابطه عایشه با علی(علیه السلام) خوب نبود، وخود به این موضوع تصریح کرده، درهنگامی که می خواست از بصره بیرون برود، بعد ازجنگ جمل، مردم برای تودیع عایشه آمده بودند و علی(علیه السلام) نیز در میان آنان بود، در آن هنگام عایشه گفت: به خدا سوگند میان من و علی(علیه السلام) چیزی نبود، مگر آنچه بین زن و خویشان او (از جانب همسرش) وجود دارد.(3)، (4)