پاسخ اجمالی:
امام صادق(ع) در تبیین اندازه گیری معیشت، در سال قحطی آذوقه منزل خويش را در بازار فروخت و به خادمش فرمود: «بعد از اين، نان خانه مرا روز به روز از بازار بخر! نان خانه من نبايد با نانى كه در حال حاضر توده مردم مصرف مى كنند تفاوت داشته باشد! نان خانه من بايد بعد از اين، نيمى گندم باشد و نيمى جو! من بحمد الله توانايى دارم كه تا آخر سال، خانه خود را با نان گندم به بهترين وجهى اداره كنم؛ ولى اين كار را نمى كنم تا در پيشگاه الهى مساله اندازه گيرى معيشت را رعايت كرده باشم».
پاسخ تفصیلی:
نرخ گندم و نان، روز به روز در مدينه بالا می رفت؛ نگرانى و وحشت بر همه مردم مستولى شده بود؛ آن كس كه آذوقه سال را تهيّه نكرده بود، در تلاش بود كه تهيّه كند و آن كس كه تهيّه كرده بود مواظب بود آن را حفظ كند. در اين ميان مردمى هم بودند كه به واسطه تنگدستى مجبور بودند روز به روز آذوقه خود را از بازار تهيّه كنند. امام صادق(عليه السلام) از «معتب» وكيل خرج خانه خود پرسيد: ما امسال در خانه گندم داريم؟ عرض كرد: بلى يا ابن رسول الله! بقدرى كه چندين ماه را كفايت كند، گندم داريم! فرمود: آنها را به بازار ببر و در اختيار مردم بگذار و بفروش! عرض كرد: يا ابن رسول الله! گندم در مدينه ناياب است، اگر اين ها را بفروشيم ديگر خريدن گندم براى ما ميسّر نخواهد شد. فرمود: همين كه گفتم، همه را در اختيار مردم بگذار و بفروش!
«معتب» دستور امام را اطاعت كرد، گندم‌ها را فروخت و نتيجه را گزارش داد. امام به او دستور داد: بعد از اين، نان خانه مرا روز به روز از بازار بخر! نان خانه من نبايد با نانى كه در حال حاضر توده مردم مصرف مى كنند تفاوت داشته باشد! نان خانه من بايد بعد از اين، نيمى گندم باشد و نيمى جو! من بحمد الله توانايى دارم كه تا آخر سال، خانه خود را با نان گندم به بهترين وجهى اداره كنم؛ ولى اين كار را نمى كنم تا در پيشگاه الهى مساله «اندازه گيرى معيشت» را رعايت كرده باشم!(1)،(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.