آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مرحوم مقدس اردبيلی در سال قحطی، خوراك خود را ميان خانواده خود و فقرا تقسيم می كرد. اين كار باعث اعتراض خانواده اش شد. وی از خانه كناره گرفت و سه روز در مسجد كوفه اعتكاف كرد. در اين هنگام مردی ناشناس مقداری گندم خوب و آرد خوب به در خانه مقدس اردبيلي برد و گفت: اين را آقا فرستاده است. پس از بازگشت آقا، زوجه اش گفت: اين گندمى كه فرستاده بوديد بسيار خوب بود! مقدس اردبيلی هم گفت: من اين بار را نفرستاده ام. در اين جا بود كه مقدس اردبيلی شكر خدا را به خاطر اين هديه الهى به جا آورد.

سيّد نعمت ‌الله جزايرى، دانشمند جليل القدر، شاگرد مرحوم مقدّس اردبيلى، مى گويد: در سال قحطى، استادم آن‌چه خوراكى از گندم و غيره داشت با فقرا تقسيم مى كرد و از براى خانواده خود نيز يك سهم مانند هر يك از فقرا باقى مى گذاشت تا اين ‌كه در يكى از روزها زوجه اش آشفته شد و بر اين كار استاد اعتراض كرد كه شما رعايت بچّه‌ هاى خود را نمى كنيد و هر چه داريد با فقرا تقسيم مى ‌‌كنيد!
استاد براى اين اعتراض از منزل كناره گرفت و در مسجد كوفه اعتكاف (سه شبانه روز در مسجد جامع به عبادت گذران) كرد. روز دوم اعتكاف، مردى درب منزل او آمد و چند بار گندم و آرد خيلى خوب براى ايشان آورد و گفت: آقا فرستاده. پس از بازگشت آقا، زوجه اش گفت: اين گندمى كه فرستاده بوديد بسيار خوب بود! آقا گفت: من چنين مرد عربى را هيچ نديده ام و اطّلاعى از او ندارم و نه من گندم فرستاده‌ ام! [آن‌ گاه] شكر خدا را به خاطر اين هديه الهى به جا آورد.(1)،(2)