مرحوم مقدس اردبيلی در سال قحطی، خوراك خود را ميان خانواده خود و فقرا تقسيم می كرد. اين كار باعث اعتراض خانواده اش شد. وی از خانه كناره گرفت و سه روز در مسجد كوفه اعتكاف كرد. در اين هنگام مردی ناشناس مقداری گندم خوب و آرد خوب به در خانه مقدس اردبيلي برد و گفت: اين را آقا فرستاده است. پس از بازگشت آقا، زوجه اش گفت: اين گندمى كه فرستاده بوديد بسيار خوب بود! مقدس اردبيلی هم گفت: من اين بار را نفرستاده ام. در اين جا بود كه مقدس اردبيلی شكر خدا را به خاطر اين هديه الهى به جا آورد.