آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

حكومت اسلامى در عصر پيامبر(ص) با وجود سادگی، مقتدر و کامل بود؛ مسجد پيامبر(ص) از يك سو پايگاه اصلى حكومت و كانون نظام اجرائى و از سوی ديگر كانون آموزش و پرورش و تعليم و تربيت بود و از سوى سوم ستاد ارتش اسلام و مركز فرماندهى كل قوا به حساب مى آمد و از سوى دیگر محكمه قضا و به اصطلاح كاخ دادگسترى بود. پيغمبر اكرم(ص) براى هر كدام از اين امور، مسئول يا مسئولينى برگزيده بود.

«حكومت اسلامى» در عصر پيامبر(صلی الله علیه و اله) بسيار ساده بود؛ ولى در عین حال تمام آنچه براى يك حكومت مقتدر مورد نياز است در آن پيش بينى شده بود؛ مسجد پيامبر(صلی الله علیه و اله) با آن سادگى عجيب، پايگاه اصلى حكومت و كانون نظام اجرائى بود. از يك سو دانشگاه اسلام محسوب مى شد؛ چرا كه شب و روز كانون آموزش و پرورش و تعليم و تربيت بود و از سوى ديگر ستاد ارتش اسلام و مركز فرماندهى كل قوا به حساب مى آمد و از سوى سوم محكمه قضا و به اصطلاح كاخ دادگسترى بود.
همچنین این مسجد مركز بيت‌المال و جمع آورى زكات و غنائم جنگى محسوب مى شد؛ و با تمام كوچكى و سادگى كه داشت همه اين امور را در خود جاى مى داد! پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) براى هر كدام از اين امور، مسئول يا مسئولينى برگزيده بود و اين امر بعد از آن حضرت نيز ادامه يافت؛ مخصوصاً در عصر حضرت على(عليه السلام) شكل و رنگ تازه و تنظيمات وسيع‌ ترى به موازات پيشرفت اسلام در جهان پيدا كرد كه اصول آن در فرمان آن حضرت(عليه السلام) به مالك اشتر تبيين شده است. اينها همه نشان مى دهد كه بايد به مسأله «نظام اجرائى» حکومت پرداخت كه بدون آن، هر قانونى ارزش خود را از دست مى دهد.(1)