آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند پس از اشاره به دوگانگى منافقان در سخن و عمل، و وحشت آنان در موضوع جهاد، می فرماید: «اطاعت و سخن سنجیده برای آنان شایسته تر است؛ هنگامی که فرمان جهاد قطعی می شود، اگر با خدا صادق باشند، برای آنها بهتر می باشد». اين تعبير، دروغ گويى را يكى از نشانه های منافقان دانسته که پیش از فرا رسیدن ميدان عمل، همه گونه وعده مى دهند، ولى به هنگام عمل، دروغ شان آشكار مى شود؛ در واقع دروغ، دريچه اى به سوى نفاق است.

در آيه 21 سوره محمد(ص) بعد از اشاره به وضع نامطلوب منافقان و دوگانگى آنها در سخن و عمل، و ترس و وحشت عجيبشان در موضوع جهاد، جهادى كه مايه عزّت و آبرو است، مى فرمايد: «طاعَةٌ وَ قَولٌ مَعْرُوفٌ فَاِذا عَزَمَ الاْمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللّهَ لَكانَ خَيراًلَهُمْ»؛ ([ولی بدانند] اطاعت [فرمان خدا] و سخن سنجیده برای آنان شایسته تر است؛ و اگر هنگامی که فرمان جهاد قطعی می شود به خدا راست گویند [و از در صدق و صفا در آیند] برای آنها بهتر می باشد).
اين تعبير، دروغ گويى را يكى از نشانه هاى منافقان دانسته است؛ که پیش از فرا رسیدن ميدان عمل، همه گونه وعده مى دهند، ولى به هنگام عمل، عدم صداقت و دروغشان آشكار مى شود. با این بیان در واقع خداوند، عدم صداقت و دروغ گویی را دريچه اى به سوى نفاق معرفی فرموده است.(1)،(2)