آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علي(ع) در خطبه 166 «نهج البلاغه»، با ذكر مثالي به معرفي «منافقان» پرداخته می فرماید: «مبادا همچون تخم [افعى] در محل تخم گذارى پرندگان باشيد كه شكستن آن گناه است [؛ زيرا گمان مى رود تخم پرنده باشد] ولى جوجه آن شرّ است». از اين رو هنگامى كه انسان با چنين تخم هايى در بيابان روبرو مى شود، نمى داند تخم مار افعى است يا تخم پرنده، لذا در طرز رفتار با آن گرفتار شك و ترديد مى شود. امام(ع) با اين تشبيه جالب و كم نظير، مشكلات زندگى با افراد منافق را ترسيم فرموده است.

امام علي(عليه السلام)، در خطبه 166 «نهج البلاغه»، «منافقان» را با ذكر مثالى كاملا معرفى مى كند و مى فرمايد: (مبادا همچون تخم [افعى] در محل تخم گذارى پرندگان باشيد كه شكستن آن گناه است [؛ زيرا گمان مى رود تخم پرنده باشد] ولى جوجه آن شرّ و زيانبار است)؛ «كَقَيْضِ(1) بَيْضٍ فِي أَدَاحٍ(2) يَكُونُ كَسْرُهَا وِزْراً، وَ يُخْرِجُ حِضَانُهَا(3) شَرّاً». اشاره به اينكه نكند در عين اينكه ظاهر شما اسلام است باطنتان همچون جفاکاران و سنگدلان دوران جاهليّت باشد و افراد صالح در طرز برخورد با شما گرفتار شكّ و ترديد شوند. اگر معامله صدق و امانت اسلامى كنند مى ترسند باطنتان بوى نفاق جاهليّت دهد و اگر برخوردى همچون برخورد با منافقان داشته باشند از آن بيم دارند كه باطن شما باطن نيكان و پاكان باشد.
معروف است كه شترمرغ و همچنين مرغ سنگ خواره (مرغى كه در بيابان ها زندگى مى كند و با منقار خود سنگ ها را مى شكند) رمل هاى بيابان را كنار مى زند و در آن تخم مى گذارد و نيز افعى ها و مارها در چنين جاهايى تخم گذارى مى كنند؛ از اين رو هنگامى كه انسان با چنين تخم هايى در بيابان روبرو مى شود، نمى داند تخم مار افعى است يا تخم سنگ خواره، لذا در طرز رفتار با آن گرفتار شكّ و ترديد مى شود. امام(عليه السلام) با اين تشبيه جالب و كم نظير، مشكلات زندگى با افراد منافق را ترسيم فرموده است.(4)