آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«زیاد بن نضر» از اصحاب مشهور امام علي(ع) بود که حضرت او را امیر طایفه مذحج و اشعریین قرار داد. او در نبرد صفّین فرمانده میمنه سپاه امام(ع) بود و از طرف امام(ع) ماموریت یافت به همراه عبدالله بن عباس با خوارج گفتگو نماید؛ چراکه او مردی عالم، با کمال و صاحب ایمان و عدالت بود.

«زیاد بن نضر» كه دومين فرمانده سپاه صفّین بود و مرحوم محقق نمازى شاهرودى در «مستدرك علم رجال الحديث» مى نويسد: او از اركان اصحاب امير مؤمنان علي(عليه السلام) بود و حضرت او را امير طايفه مذحج و اشعريين قرار داده بود و امام(عليه السلام) او را با شريح بن هانى همراه دوازده هزار نفر به عنوان مقدمه لشكر به سوى صفّين فرستاد و از «تاريخ طبرى» نقل مى كند كه امام(عليه السلام) به مالك اشتر دستور داد زياد بن نضر را فرمانده ميمنه لشكر و شريح بن هانى را فرمانده ميسره لشكرش قرار بدهد و از جمله مأموريت هاى او اين بود كه امام علي(عليه السلام) او را همراه عبدالله بن عباس براى گفتگوى با خوارج فرستاد و در پايان مى افزايد: از مجموع اين امور استفاده مى شود كه او مردى عالم و با كمال و صاحب ايمان و عدالت بود.(1)،(2)