آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عموم علماى شيعه از قدما و متأخرين مانند سید مرتضی، شيخ طوسى، محقق نائينى، سيد بن طاووس و ... قائل به امكان رؤيت و ملاقات با حضرت مهدى(عج) در عصر غيبت كبری بوده اند.

عموم علماى شيعه از قدما و متأخرين قائل به امكان رؤيت و ملاقات با حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) در عصر غيبت كبری بوده اند. اينك به برخى از سخنان آنها اشاره مى كنيم:
1. سيد مرتضى(رحمة الله عليه): «ما قطع نداريم كه دست كسى به امام نمى رسد و بشر نمى تواند او را ملاقات كند، اين امرى غير معلوم است كه راهى بر یقین به آن نيست». آن گاه مى گويد: «اگر گفته شود كه علت استتار امام، خوف از ظالمين و تقيه از معاندين است، در جواب مى گوييم: اين علت در حق اوليا و شيعيانش صادق نيست، پس واجب است كه بر آنها ظاهر گردد ...».(1)
2. شيخ طوسى(رحمة الله عليه): «ما ممکن می دانیم كه بسيارى از اوليا و قائلين به امامت او، به خدمتش رسيده و از او نفع ببرند».(2)
3. سيد بن طاووس(رحمة الله عليه) خطاب به فرزندش مى گويد: «راه به سوى امامت باز است براى كسى كه خداوند [جل شأنه] اراده كرده تا به او عنايت و نهايت احسان كند».(3) و نيز در جايى ديگر مى گويد: «گرچه امام الان از جميع شيعيان غايب است؛ ولى ممتنع نيست كه جماعتى از آنان به ملاقات حضرت مشرف شده، از گفتار و كردار ايشان استفاده كنند و از ديگران كتمان نمايند ...».(4)
4. آخوند خراسانى(رحمة الله عليه)، در مباحث اجماع مى گويد: «... گرچه احتمال تشرف برخى از افراد صالح و یکتا به خدمتش داده مى شود و احياناً او را نيز مى شناسند...».(5)
5. محقق نائينى(رحمة الله عليه)، در مبحث اجماع مى گويد: «...و اما در زمان غيبت، عادتاً رؤيت حضرت ممكن نيست. آرى، گاهى در زمان غيبت براى افراد صالح، تشرف به خدمت حضرت و گرفتن حكم از ايشان امكان پذير است...».(6)،(7)