آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعيد عَمْرى بعد از وفات پدرش با تصریح امام عسكرى(ع) به مقام سفارت نايل شد. او نزد شيعيان عصر خود مورد وثوق و معروف به امانت دارى بود و مدت پنجاه سال به نحو احسن وظايف خود را به خوبى انجام داد تا آنكه در جمادى الاولى سال 305 يا 304 ه.ق از دنيا رفت.

ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعيد عَمْري بعد از وفات پدرش همان گونه كه امام عسكرى(عليه السلام) تصريح نموده بود به مقام سفارت نايل شد. آن حضرت به جماعت قمى ها فرمود: «وَ اشْهَدُوا عَلَى أَنَّ عُثْمَانَ بْنَ سَعِيدٍ الْعَمْرِيَّ وَكِيلِي وَ أَنَّ ابْنَهُ مُحَمَّداً وَكِيلُ ابْنِي مَهْدِيِّكُمْ»(1)؛ (شهادت دهيد بر من كه عثمان بن سعيد وكيل من است و نيز فرزند او محمد وكيل فرزندم مهدى شماست) و نيز سفارت او با نص و تصريح پدرش به امضا رسيد.(2) او نزد شيعيان عصر خود مورد وثوق و معروف به امانت دارى بود و هيچ يك از اماميه در اين مطلب شك نداشتند. چگونه شك كنند در حالى كه امام عسكرى(عليه السلام) در حق او و پدرش فرمود: «اَلْعَمْرِيُّ وَ ابْنُهُ ثِقَتَان‏ِ»(3)؛ (عمري و فرزندش مورد وثوقند ...)؟ و نيز امام مهدى(عجل الله تعالی فرجه) او را مورد تاييد خود قرار داد و فرمود: «لَمْ يَزَلْ ثِقَتَنَا فِي حَيَاةِ الْأَبِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ»(4)؛ (تو در زمان حيات پدر دائماً مورد وثوق ما بودى ...).
وى در حدود پنجاه سال به نحو احسن وظايف خود را به خوبى انجام داد تا آنكه در جمادى الاولى سال 305 يا 304 هجرى به رحمت ايزدی پيوست.(5) محمد بن عثمان بيشتر از ديگر سفيران در اين پست و مقام به خدمت پرداخت. كتاب هايى در فقه تأليف كرده كه از امام عسكرى(عليه السلام) و حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) و پدرش عثمان بن سعيد و از امام هادى(عليه السلام) اخذ نموده است.(6) او به ارشاد امام مهدى(عجل الله تعالی فرجه) از زمان مرگش اطلاع داشته است و لذا براى خود قبرى در كنار قبر پدرش آماده نموده بود(7) و در آن به خاك سپرده شد.(8)