آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

به اعتقاد «احمد كاتب» عده اي از شيعيان قائل به توقف و انقطاع امامت شدند؛ اما در جواب بايد گفت: به شهادت كتب تاريخ و ملل و نحل، اكثر جامعه شيعى آن زمان معتقد به ولادت امام زمان(عج) بودند و گروهي هم كه به فرقه هاي مختلف تقسيم شدند با ارشادات علما به مذهب حقّه بازگشتند. از طرف ديگر مجرد اختلاف، دليل بر بطلان يك عقيده نيست؛ چراكه در بسياري از امور مانند اصل امامت و خلافت و نبوت نيز اختلاف هايي وجود دارد كه نمي تواند دليلي بر بطلان همه آنها باشد.

«احمد كاتب» مى گويد: «برخى از مورخين نقل كرده اند كه بعضى از شيعيان قائل به توقف و انقطاع امامت شدند، آن گونه كه بين رسل توقف بود و از برخى روايات نيز استفاده مى شود كه ممكن است در صورتى كه مردم مورد غضب الهى واقع شوند، امامت و امام مرتفع شده و منقطع گردد...».

در پاسخ بايد گفت:

1. همان گونه كه از كتب تواريخ و ملل و نحل استفاده مى شود اكثر جامعه شيعى در آن زمان معتقد به ولادت امام زمان(عجل الله تعالی فرج الشريف) بودند.

2. آن گونه كه شيخ مفيد(رحمة الله عليه) و ديگران اشاره كرده اند، گر چه بعد از وفات امام عسكرى(عليه السلام) شيعيان در ابتدا به چهارده فرقه متفرق شدند؛ ولى بعد از مدتى كوتاه با ارشادات علما و اصحاب، همگى بر اعتقاد به ولادت و وجود امام خود اتفاق نمودند.(1)

3. در مورد روايتى كه این شخص ادعا كرده دلالت بر تحقق فترت و انقطاع امامت دارد، با دقت در آن، خلاف آنچه ادعا شده استفاده مى شود؛ زيرا در آن روايت از امام باقر(عليه السلام) نقل است كه فرمود: «إِذَا غَضِبَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ نَحَّانَا عَنْ جِوَارِهِمْ»(2)؛ (هر گاه خداوند تبارك و تعالى بر خلقش غضب كند ما را از جوارشان دور خواهد گرداند). اين حديث دلالت بر غيبت امام زمان(عجل الله تعالی فرج الشريف) دارد نه عدم وجود ایشان.

4. اگر مجرد اختلاف، دليل بر بطلان است، بايد اختلاف در هر امرى از جمله اصل امامت و خلافت و نبوت را نيز دليل بر بطلان آن دانست؛ در حالى كه هيچ كس چنين ادعايى نكرده است. آيا پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) خبر نداده كه امتش بعد از او به 73 فرقه متفرق خواهند شد؟(3)