ادعای «احمد کاتب» مبنی بر «انقطاع امامت» بعد از امام عسکری(ع)!

آیا این سخن «احمد کاتب» که می گوید "بعد از شهادت امام عسکری(ع) بعضى از شيعيان قائل به توقف و انقطاع امامت شدند" صحیح است؟

به اعتقاد «احمد كاتب» عده اي از شيعيان قائل به توقف و انقطاع امامت شدند؛ اما در جواب بايد گفت: به شهادت كتب تاريخ و ملل و نحل، اكثر جامعه شيعى آن زمان معتقد به ولادت امام زمان(عج) بودند و گروهي هم كه به فرقه هاي مختلف تقسيم شدند با ارشادات علما به مذهب حقّه بازگشتند. از طرف ديگر مجرد اختلاف، دليل بر بطلان يك عقيده نيست؛ چراكه در بسياري از امور مانند اصل امامت و خلافت و نبوت نيز اختلاف هايي وجود دارد كه نمي تواند دليلي بر بطلان همه آنها باشد.

علّت ادامه ندادن جنگ صفین از سوی امام علی(ع)

چرا امام علی(علیه السلام)، از ادامه جنگ در صفین خود داری کرد؟

در اینکه چرا امام در ماجرای صفین بر ادامه جنگ با شامیان فرمان نداد و به ماجرای حکمیت تن داد دلائلی مطرح شده است. مانند: 1- اختلاف و تفرقه ياران امام. 2- کمی یاران و لزوم حفظ جان آنها. 3- ترس امام از انقطاع نسل امامت.

فتاوای وهابیان در مصادیق شرک

فتاوای وهابیان در مصادیق شرک چیست؟

وهابیان اکثر مسلمانان را بخاطر روی آوردن به خدا از طریق اولیاء مشرک می دانند و فتاوای بیشماری را در این خصوص داده اند. مانند: هرکس بگوید: یا رسول الله، به فریاد من برس؛ براى خدا شریک در عبادت قرار داده زیرا علم غیب را غیر از خدا کسى دیگر نمى داند و تصرفات و اعمال اموات در دنیا با مرگ منقطع شده، خواه پیامبر باشند یا دیگران. ذبح براى غیر خدا منکرى عظیم و شرک اکبر است؛ خواه براى پیامبر باشد یا ولىّ یا بت. اقتدا به کسانى که به غیر خدا استغاثه مى کنند و از او مدد مى خواهند جایز نیست و...!

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الصادق (عليه السلام) :

وَدَّ مَنْ فِي الْقُبُورِ لَوْ أَنَّ لَهُ حَجَّةً وَاحِدَةً بِالدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا

مردگان در گورهايشان آرزو مى کنند: کاش دنيا و آنچه در دنيا هست را داده و به جاى آن پاداش يک حج به آنها داده مى شد.

وسائل الشيعة: 11/110