آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

یکی از اسباب «تکبّر»، «جمال و زیبایی» است. این صفت رذیله بيشتر در برخی از افراد خصوصاً افراد زیبارو و زنان و کسانی که تمایل دارند زیبایی خود را به رخ دیگران بکشند نمود پیدا می کند و باعث مي شود كه دیگران و به ویژه کسانی را که در اندام خود دارای عیب و نقص هستند، مورد تحقیر قرار دهند.

یکی از اسباب «تكبّر و تفاخر»، «جمال و زيبايى و حُسن ظاهر» است، به اين ترتيب كه شخص خوش قد و قامت و زيبا، ديگران به ويژه كسانى را كه در اندام خود داراى عيب و نقصى هستند، مورد تحقير قرار مي دهد و نسبت به آنها فخرفروشى مي كند. اين عامل در تمام كسانى كه بهره ‏اى از جمال دارند ممكن است ظاهر شود، ولى بيشتر در زنانی است كه تمایل دارند زيبايى خود را به رخ ديگران ب‏كشند.
در حديثى مى‏ خوانيم كه: «زن [كوتاه قامتى] خدمت پيامبر(صلى الله عليه و آله) رسيد [و مسائل خود را پرسيد] عايشه مى‏ گويد: هنگامى كه آن زن بيرون رفت من با دست اشاره ‏اى به قد و قامت او كردم [يعنى چقدر كوتاه است] پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: غيبتش كردى!. مرحوم فيض بعد از ذكر اين حديث مى‏ گويد: منشأ اين كار تكبّر بود؛ زيرا اگر خود او هم كوتاه قد بود، چنين چيزى درباره آن زن نمى ‏گفت و اين غيبت از غرور و تكبّر سرچشمه مى‏ گرفت».(1)،(2)