آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در عصر ما فنون نظامى تخصصى شده و بايد از نيروهاي متخصص استفاده كرد. لذا بايد گروهي به عنوان كادر ثابت در ارتش بمانند و شب و روز آماده مقابله با دشمن باشند؛ ولى با اين حال نقش بسيج و نيروهاى عمومى ـ مردمى، مهم است. آنها در جنگ تحميلى هشت ساله نقش خود را به خوبي ايفا كردند و اگر نبودند، بخش هاى عظيمى از ايران به اشغال دشمن در‌ مي آمد. بنابراين اگر بعضى تصوّر كنند كه مسأله بسيج مردمى مخصوص زمانى بوده كه فنون نظامى پيچيده نبوده سخت در اشتباه اند. بسيج مردمى حتي از كشورهاى اسلامى نيز دفاع مي كند.

ما در عصرى زندگى مى كنيم كه فنون نظامى بسيار پيچيده شده و جنبه تخصصى پيدا كرده است و چاره اى جز استفاده از نيروهاى متخصص در اين فنون و افسران و درجه داران درس خوانده و تمرين ديده نيست؛ به اين ترتيب لازم است گروهى به عنوان كادر ثابت در ارتش بمانند و شب و روز به مسائل مهم دفاعى بينديشند و هر لحظه آماده مقابله با دشمن باشند، ولى با اين حال نقش بسيج و نيروهاى عمومى ـ مردمى در جاى خود محفوظ است، بلكه بدون آن، كار گروه هاى بالا بازدهى مطلوب ندارد، همانگونه كه نقش اين نيروى عظيم را در جنگ تحميلى هشت ساله ايران و عراق به خوبى مشاهده كرديم؛ كه اگر آنها نبودند، بخش هاى عظيمى از ايران در برابر تهاجم عراق به كلّى از دست مى رفت و اين نيروى عظيم بسيج بود كه سپاهيان صدام را كه از سوى قدرت هاى بزرگ كاملا حمايت مى شد، عقب راند و ناكام كرد.
بنابراين اگر بعضى تصور كنند كه مسأله بسيج مردمى مخصوص زمانى بوده است كه فنون نظامى پيچيده امروز وجود نداشت ـ مانند عصر پيامبر(صلى الله عليه وآله) ـ سخت در اشتباه اند.

امروز نيز نقش بسيج مردمى در دفاع از كشورهاى اسلامى جاى انكار نيست. شاهد ديگر براى اين موضوع، رزمندگان فلسطين هستند، و مى دانيم چيزى كه اسرائيل را در سرزمين هاى اشغالى به ستوه آورده، همين نيروى بسيج مردمى است كه غالباً نوجوانان كم سن و سال نيز در آن شركت دارند، و افرادى كه سلاح ندارند، از قطعات سنگ استفاده مى كنند!
اگر نمونه هاى عينى اين مطلب را نمى ديديم باور كردنى نبود كه در عصر سلاح هاى پيچيده و بمب اتم و موشك هاى پيشرفته قاره پيما كسانى با سلاح سنگ به ميدان آيند؛ و با همين وسيله دشمن را بيچاره كنند!
در فلسطين اشغالى ارتش منظمى در برابر اسرائيل وجود ندارد، آنچه هست نيروى بسيج است كه با گذشت زمان و كسب تجربه هاى فراوان تدريجاً در عمل همانند يك لشكر كار آزموده عمل مى كند و گروهى نيز به همان صورت ابتدايى مى جنگند و دشمنى را كه تا دندان مسلح است، به ستوه در مى آورند! بنابراين حكومت اسلامى هرگز نبايد سنت اسلام را در استفاده از نيروى بسيج مردمى ناديده بگيرد.

اگر بسيج در جاى ديگر دنيا كمتر وجود دارد، و دولت هاى پيشرفته صنعتى هرگز نمى توانند از آن استفاده كنند به خاطر آن است كه اعتقاد به وجوب جهاد به عنوان يك فريضه بزرگ الهى در ميان آنها نيست، و آنها نبرد را تنها وظيفه دولت مى دانند ولى در اسلام، جهاد وظيفه فرد فرد مسلمانان است.
ارزش والاى شهادت و عظمت مقام شهيدان در اسلام چيزى نيست كه در جاى ديگرى وجود داشته باشد، به همين دليل انگيزه بسيجى تقريباً در ميان ديگران نيست، ولى در ميان مسلمين هميشه وجود داشته و دارد. البته در كشورهايى كه اين اعتقاد و فرهنگ حاكم نيست وقتى كارد به استخوانشان برسد، و كشورشان در معرض نابودى قرار گيرد، ممكن است نيروى بسيج مردمى تشكيل شود، ولى در اسلام هميشه و در همه حال اين نيرو وجود دارد.

بنابراين «حكومت اسلامى» با ارج نهادن بر اين فرهنگ دينى بايد براى نيروى بسيج مردمى حتى در حال صلح، اهميت فوق العاده اى قائل شود؛ بلكه بايد بسيجيان را تدريجاً با فنون نظامى پيشرفته عصر و زمان آشنا سازد تا به هنگام خطر بتواند تمام كسانى را كه قدرت حمل اسلحه دارند به ميدان نبرد بفرستد.

بزرگداشت مقام شهدا و احترام به خانواده هاى آنان و قدردانى مادى و معنوى از آنها بخشى از دستورات اسلام و تدبيراتى است كه براى حفظ روحيه بسيجى و بقاى آن در ميان مسلمين مى شود‌ و اگر اين امر به فراموشى سپرده شود به يقين تأثير فراوانى در تضعيف روحيه بسيجى خواهد داشت.

چه زيبا است كه در كنار مساجد ما واحدهاى بسيج تشكيل مى شود و امر بسيج به عنوان يك عبادت بزرگ در كنار نماز قرار مى گيرد. اينها امورى است كه تنها در سايه اعتقاد و فرهنگ مذهبى امكان پذير است و از سلاح هاى بُرنده اى است كه ما در اختيار داريم و جمعيت هاى الحادى از آن محروم اند، هر چند مجهز به پيشرفته ترين سلاح ها باشند!(1)