آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

حضرت علي(ع) پس از شنيدن پيشنهاد آزادي اسراي سپاهش با هزينه بيت المال فرمودند: آزاد كردن اسير كار خوبي است و ادامه مبارزه است؛ امّا كسي كه به اندك حادثه ای فوراً تسليم مي شود، شهامتي ندارد. آنها را كه زخمي و اسيرند و زخم در جلوي بدن آنهاست آزاد كنيد؛ چون معلوم مي شود تا آخرين لحظه مقاومت كرده ‏اند و بعد اسير شده ‏اند و آنهايي كه زخم در پشت بدنشان است، معلوم مي شود فرار كرده و سپس دستگير شده ‏اند؛ لذا او به درد ما نمي ‏خورد. چون شهادت را نشناخته است.

از كلمات بلند امير مؤمنان علی(عليه ‏السلام) است كه فرمود: در مسائل نظامي و جنگي عاطفي برخورد نكنيد.(1) در يكي از جنگها، سپاهيان حضرت علي(عليه‏ السلام) را به اسارت گرفتند. به حضرت عرض كردند: اجازه بدهيد ما از بيت ‏المال به منظور آزادي اسيران، بودجه ‏اي در اختيار بگيريم. فرمود: آزاد كردن اسير كار خوبي است و ادامه مبارزه است؛ امّا كسي كه به اندك حادثه، فوراً دست بلند كرده تسليم مي شود، شهامتي ندارد. آنها را كه زخمي و اسيرند و زخم در جلوي بدن آنهاست آزاد كنيد؛ چون معلوم مي شود تا آخرين لحظه مقاومت كرده ‏اند و بعد اسير شده ‏اند و آنهايي كه زخم در پشت بدنشان است، معلوم مي شود فرار كرده و سپس آنها را دستگير كرده ‏اند.(2) كسي كه ميدان جنگ را ترك مي كند او به درد ما نمي ‏خورد. چون شهادت را نشناخته است. خيال مي كند مرگ يعني نابودي و فكر مي كند ماندن براي او بهتر است. او نمي ‏داند كه: «مَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَةٌ تَعْبُرُ بِكُمْ»(3)؛ (مرگ فقط پلي براي عبور از اين جهان به سراي ابدي است). آری این بياني است زيبا از حضرت امام حسين ‏بن علي(سلام ‏الله عليهما) كه مرگ، پلي بيش نيست، با عبور از آن به بهشت مي ‏رسيد.
امام علي(عليه ‏السلام) كه افطاريه خود را به اسير مي دهد، هنگام آزاد كردن سربازان اسير خود دستور مي دهد سربازي را كه از پشت زخم خورده براي آزاد كردن او از بيت‏ المال چيزي صرف نكنند. معلوم مي شود او فرار كرده و كسي كه ميدان جنگ را پشت سر مي‏ گذارد و فرار مي كند، مورد علاقه ما نيست. او خود را بهتر از دين مي ‏شمرد و نمي ‏داند كه شهادت همان و بهشت سعادت همان.(4)