آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از مصاديق بارز ذكر، نماز مخصوصاً نماز جمعه است. خدا به پيروان موسی(ع) فرمود: تورات و نماز را مدار نجات خود قرار دهيد و به آن تمسّك كنيد و به رهروان عيسی(ع) فرمود: انجيل و نماز را محور رهايي از خطر سازيد و به آن استمساك نماييد و به راهيان طريق رسول اكرم(ص) فرمود: قرآن و نماز را معيار آزادي از هر گزندي بدانيد و به آن اعتصام كنيد. از اين تعميم، بر مي ‏آيد كه پيام جهاني خداوند به تمام امّتها اين است كه كتاب آسماني و نماز، مدار نجات ‏اند.

یک نمونه از مصاديق بارز ذكر، نماز مخصوصاً نماز جمعه است، اهميّت نماز _كه آن را ستون دين معرّفي كرده ‏اند_ باعث شده تا در تمام مذاهب و مكاتيبِ انبياي الهي جايگاه ويژه ‏اي داشته باشد.
خداي سبحان به پيروان موساي كليم(عليه ‏السلام) مي فرمايد: تورات و نماز را مدار نجات خود قرار دهيد و به آن تمسّك كنيد و به رهروان مسير عيساي مسيح(عليه ‏السلام) فرمود: انجيل و نماز را محور رهايي از خطر سازيد و به آن استمساك نماييد و به راهيان طريق رسول اكرم(صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: قرآن و نماز را معيار آزادي از هر گزندي بدانيد و به آن اعتصام كنيد. از اين تعميم، بر مي ‏آيد كه پيام جهاني خداوند به تمام امّتها اين است كه كتاب آسماني و نماز، مدار نجات ‏اند. گرچه كتاب الهي اعم از تورات، انجيل و قرآن، نماز را هم در بر دارند، ليكن از باب ذكر خاص بعد از عام يا ذكر جزء بعد از كلّ، مسئله نماز، به طور مستقل در كنار كتاب آسماني مطرح شده و آيه «وَ الَّذينَ يُمَسِّکُونَ بِالْکِتابِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ إِنَّا لا نُضيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحينَ»(1) ناظر به تمام امتها در تمام اعصار و امصار است؛ يعني كساني كه به كتاب الهي تمسك مي‏ جويند و نماز را اقامه مي كنند (صالح و مصلح ‏اند) به درستي كه ما اجر مصلحان را ضايع نمي ‏كنيم. آيه مزبور چون در لابلاي نقل ماجراي بني اسرائيل است و ضمناً مسلمين را نيز در نظر دارد، لذا جامع بين تمام صحيفه ‏هاي آسماني است.(2)