آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در روایات، حرمت رباى قرضى كه زيادى وصفيه دارد به وضوح مشخص است. به عنوان مثال در حديثى از امام صادق(ع) آمده است كه فرمود: «هرگاه پول هاى نقره اى (درهم) را وام دادى و بهتر از آن را براى تو آورد، حرام نيست به شرط اينكه قراردادى روى اين كار در ميان نباشد». اين روايت دلالت بر زيادى وصفى دارد؛ منتهى چون قبلا شرط نكرده بوده اند، اشكالى ندارد؛ بنابراين مفهوم روايت اين است كه اگر زيادى وصفيه را شرط بكنند حرام است.

حرمت رباى قرضى كه زيادى وصفيه دارد، در روایات به وضوح مشخص است. يعنى مثلا يكصد كيلو گندم نامرغوب وام مى دهد كه بعد از مدّتى، يكصد كيلو گندم مرغوب بگيرد، اين نيز ربا و حرام است؛ در حديثى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود: «اِذا اَقْرَضْتَ الدَّراهِمَ ثُمَّ جاءَكَ بِخَيْر مِنْها فَلا بَاْسَ اِذا لَمْ يَكُنْ بَيْنَكُما شَرْطٌ»؛ (هرگاه پول هاى نقره اى [درهم] را وام دادى و بهتر از آن را براى تو آورد، حرام نيست به شرط اينكه قراردادى روى اين كار در ميان نباشد).(1)
اين روايت دلالت بر زيادى وصفى دارد؛ منتهى چون قبلا شرط نكرده بوده اند، اشكالى ندارد؛ بنابراين مفهوم روايت اين است كه اگر زيادى وصفيه را شرط بكنند حرام است.(2)