آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بانك هاى رباخوار از طريق ايجاد قدرت خريد كاذب، و استثمار هر چه بيشتر، فرهنگ مصرف گرایی را تقویت می کنند. در واقع نظام سرمايه دارى غربى به جاي قناعت كردن در توليد موادّ ضروری، به دنبال كسب درآمد عمده از طريق توليد محصولات تجمّلی و لوكس است. آنان از یک سو با تبلیغات گسترده کالاهای لوکس را جزء ضروريّات زندگی و نشانه تمدّن و شخصیّت معرفی کرده و از سوى ديگر پول لازم براى خريد آنها را از طريق وام هاى نزولى در اختيار مصرف كنندگان قرار می دهند و هم زمان رباخواری و مصرف گرایی را توسعه می دهند.

بانك هاى رباخوار پشتوانه اى هستند براى تقويت فرهنگ مصرفى از طريق ايجاد قدرت خريد كاذب، و استثمار و بهره كشى هر چه بيشتر و خطرناكتر؛ اما در يك شكل ظاهراً مردمى!
توضيح اينكه: نظام سرمايه دارى غربى كه نمى تواند هرگز به توليد موادّ مورد نياز قناعت كند، و قسمت عمده فعّاليّت و درآمدش از طريق توليد محصولات غير ضرورى و تجمّلى و لوكس مى باشد. بايد همزمان با اين توليد سرسام آور بازارهاى مصرف خود را نيز رونق بخشد.
از يك سو با تبليغات گسترده چنان صحنه سازى مى كند كه توده هاى مردم باور كنند كه اين فرآورده ها همه جزء ضروريّات زندگى است، و حدّاقل نشانه تمدّن و شخصيّت است و دليل بر برازندگى و افتخار! و از سوى ديگر پول لازم براى خريد اين فرآورده ها را از طريق وام هاى نزولى در اختيار مصرف كنندگان مى گذارد، آنها هم شايد كلّى خوشحال مى شوند كه چنين امكاناتى در اختيارشان گذارده شده است.
امّا نتيجه آن پر كردن خانه ها از يك مشت فرآورده هاى ماشينى گران قيمت و غالباً غير ضرورى است و سپس يك عمر زندگى اقساطى! به طورى كه سر ماه هر چه به دست مى آورد بايد قسط بپردازد! و آخرين رقم درآمدهاى خود را به نزول خواران مفت خوار كه در شكل تازه اى به نام بانك هاى تعاونى و ... ظهور كرده اند بپردازد.(1)