آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مصونيت از خطا و فراموش كارى و گناه (عصمت)، يكى ديگر از شرائط عمومى امامان راستين است؛ در واقع تمام دلائلى كه دلالت بر معصوم بودن پيامبران الهى(ص) دارد دلالت بر عصمت امامان(ع) نيز دارد، چرا كه مسئوليت آنان تا حد زيادى شباهت به يكديگر دارد.

مصونيت از خطا و فراموش كارى و گناه یا به اصطلاح «عصمت»، يكى ديگر از شرائط عمومى امامان راستين(علیهم السلام) است، و در واقع تمام دلائلى كه دلالت بر معصوم بودن پيامبران الهى(صلی الله علیهم اجمعین) دارد دلالت بر عصمت امامان(عليهم السلام) نيز دارد؛ چرا كه مسئوليت آنان تا حد زيادى شباهت به يكديگر دارد.
درست است كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) بنيانگذار شريعت است و با عالم وحى دراتباط مى باشد ولى امامان(عليهم السلام) نيز حافظان شريعت اند، هر چند هيچگونه وحى بر آنان نازل نمى شود، ولى در امر هدايت مردم و حفظ احكام و حدود الهى و نشر كامل آيات آسمانى به دنبال پيامبر(صلى الله عليه وآله) گام بر مى دارند و به همين دليل در بسيارى از صفات مشترك اند و با هم شباهت دارند. بنابراين تمام دلايل عمده اى كه در بحث عصمت انبياء بیان می شود در مورد امامان راستين نيز صادق است.(1)